Titujt e portaleve që u referohen lajmeve që kanë lidhje me shqiptarët, shqipen ose shqiptarinë, meritojnë një studim të vërtetë antropologjko-kulturor (për të mos thënë edhe psikologjik).
Titujt shpesh formulohen kështu: Tronditet Greqia… Alarmohen serbët…., Dridhet Beogradi…., Ngrihet në këmbë Athina…, Shkundet nga themelet historiografia botërore…., Mbeten pa gojë grekët… etj etj etj.
Ti thua me vete: ç’bëri vaki? U gjet më në fund antropoidi që fliste pellazgjishto-ilirishto-shqip e që banonte njëherazi në Beograd, Athinë dhe Tiranë?! Në të vërtetë jo, asgjë e tillë. Ndonjë aktori i hamendësohet origjina shqiptare, ose historiografisë i është shtuar ndonjë hipotezë (po atë punë ka ajo, të hipotezohet ????).
Veçse këto tituj janë shenjë e keqe. Janë shenjë e një mendësie që ende nuk ka dalë nga bunkeri i vetërrethimit. Janë shenjë e një stadi ende fëminor të arsyes, dhe stadi fëminor dihet që është egocentrik, pandeh se bota rrotullohet për të dhe rreth tij.
Këto tituj më kujtojnë një ngjarje që më pati kallxuar dikur Artan Lame: andej nga zonat e thella të Kolonjës, në kohën e Luftës kishte inkursione ajrore.
Një bari sheh një kaçatorr që fluturon ulët e i tremb tufën, nxehet, mbush dyfekun edhe bamp – thes e në tokë kaçatorri me gjithë pilot italian. Fshati i bëri këngë bariut, dhe bëmën ia kallxoi gjatë e me breza. Në 1997 dogjëm vendin dhe erdhi bota të na shuante.
Erdhën dhe ca ushtarakë të huaj andej nga fshati i bariut të Kolonjës. Bariu kuptohet kish rrojtur sa kish dashur, me famë e me bujë fshatçe dhe dikur kish ndërruar jetë. Por s’kish ndërruar jeta e mbyllur aty, ndaj me të parë ushtarët e huaj, ndonëse pas 60 e kusur vjetësh, dikush u zgjati kutinë e duhanit dhe i pyeti: Pa hë more djema, ç’thotë Evropi tani për bariun tonë?
Të dashura portale, qetësoni titujt. Evropi nuk dridhet as shkundet prej bariut tonë. Jemi komb me fqinjë e me kushërinj, me dashuriçka e me hatëre si gjithë të tjerët. Kaq.
Me shkencën ama e kemi disi keq punën.
