Ti ditëzi (jo kuqezi), që kërkon “Shqipëri etnike”, çfarë di nga etnia, Shqipëria dhe atdhetarizmi? Ti je OK për sa kohë deri te pragu yt e ke fshirë e larë, pa plehrat aty në fillim të shkallës lëri, se bota jashtë pragut nuk të përket. Dhe ti do “Shqipëri etnike”! Futesh brenda dhe e shpreh atë që kërkon në Facebook, pastaj e kap mbulesën e tavolinës (s’po them tapetin) dhe e shkund nga ballkoni, nga ku thërrimet e mbeturinat hijerënda përshëndesin gjithë komshinjtë që banojnë poshtë teje, e mandej ca prej tyre përfundojnë në rrugë. Pastaj del në lagje, në qytet dhe kërkon medoemos të gjesh një biletë për ndeshjen e datës 8, e fal edhe makinën, veç të shkosh atje, t’ia shash motrën Serbisë me sa te ha rryli, se ai, serbi, është armiku yt, e keqja jote në jetë, se ai nuk ta do atë “Shqipërinë etnike” që kushedi ç’formë ka në atë trurin tënd të ngushtë.

Atë Shqipërinë tënde ti e menderos përditë, e qelb, e pështyn (po, po, sa qurre e këlbaza të tuat kam parë në trotuar!), shkon e i voton njerëzit më të korruptuar kriminelë e xhelatë, që e çojnë Shqipërinë në supermjerim dhe ti ke dëshirë të ikësh me të katra natën (ke aplikuar dhe për llotarinë amerikane), edhe tërret ti sa të ha gurrmazi: “Shqipëri etnike”!

Paradoks, absurditet dhe fodullëk!

Ti mëso një herë të duash e të respektosh veten tënde, pastaj njerëzit më të afërm e më të dashur, miqtë, kolegët, bashkëqytetarët, shqiptarët, njerëzimin….. pastaj duaj vendet: shtëpine tënde, ambjentet që ndan me fqinjët, lagjen, fshatin/qytetin, Shqipërinë! E mandej kushedi mund të bëhesh i denjë të duash edhe Europën, Botën, Universin e të jesh i dobishëm në koordinatën ku ndodhesh. Se për sa kohë nuk të ha dheri, bën mirë të shërbesh për diçka, jo vetëm për të sharë motrën e Serbisë! Rezil! Jazëk!

Nga Jonida Salku