Nga Gladiola Busulla
Për gjithçka humba në shakullinë e jetës.
Të dashurit, ëndrrat, pjalmin e zemrës.
Mos më pyesni për lotët që rrjedhin,
as për parajsën e zbehur eliziane.
Buzëmbrëmjet vetmitare përndriten.
Lule Bahu, qirinj flakëvagëllues,
pakëz muzikë dhome në sfond,
një shtrat i trishtë,
i hijeshuar me mbulesa kadifeje luksi.
Dhe pikëllimi endet në ajër
si një brerore e shndritshme,
që përqesh lumturinë.
