Traduzione di Adela Kolea
Dritëro Agolli – Faqja Zyrtare
A me, i pesci fanno sbalordire
Con la loro bocca sprezzante, smorfiosa,
Poi, quando ti voltano le spalle
Ti sbattono in faccia un’ indifferenza spaventosa!
Avverto a pelle il loro rigetto
Ah, pesci impavidi oltre l’occhio di vetro;
Come per vomitare spalancano la bocca
E imprecano dicendoti:
“Che ti scoppi il cervello!”
Al mondo detengono un primato di vanità
Ti deridono, ti sputano, ti vomitano addosso
Atteggiandosi tutti a sangue freddo
Che la testa, così come il loro corpo contorto, ti girerà!
🇦🇱”Peshqit”
(Dritëro Agolli)
Mua peshqit më lënë pa mend, më çudisin
Me buzët e tyre përçmuese, përqeshëse;
Pastaj kur më kthejnë kurrizin
Më flakin fytyrës indiferencën rrënqethëse!
E ndiej se s’duan të ma shohin as bojën…
Ah, këta peshqit! Për mua tërr s’ua bën syri i xhamtë;
Si për të vjellë e hapin vesh më vesh gojën
Dhe haptaz më thonë: “Koka të plastë”!
Mendjemëdhenj sesa peshqit s’do ketë kjo botë:
Aty të përqeshin, aty të pështyjnë, aty dhe të vjellin,
Dhe janë të gjithë aq shumë gjakftohtë,
Sa kokën vërdallë si trupi i peshkut ta sjellin.
