Nga Monika Spahivogli
Sot dola heret ne Katundin tim. Rruget bosh. Dyqanet mbyllur. Hic makina. Rrobat ne ballkon lagur.
Thjesht me doli gjumi qysh heret me mendime te cuditeshme mbi (mos) mirenjohjen dhe nuk me zuri me.
Si te shpjegoj…si te pergjigjem (nja dy emra ne silleshin ne mendje pa me lene te fle)….
Do te doja te isha ZOT-i dhe te rregulloja gjithe hallet e botes por, nuk jam. Them qe kam bere maksimumin teksa perpelitem ne perpjekjet e mia per te ndryshuar boten por…
Zoti me pergjigjet me ze te trashe:
Bija ime!!!! Sigurisht qe perpiqesh per te miren e njerzimit por, mos me sfido!!!
-Ka te drejte-them-E kush jam une fundja!!!
Sa me shume perpiqem te ndihmoj, aq me shume me mallkojne.
Ndjese ZOT-i im!!-nuk e bej me!
