Nga Alban Bala
Si mund te jetojme dy jete ndersa kemi vec nje…
Pervecse duke jetuar bashke, duke lindur
E duke vdekur ne te njejtat caste,
Duke pritur agimin nga dy dritare qe u ngjajne syve
Mbi fytyren e botes se madhe
Duke kenduar po ato kenge me vargje qe kujtesa
I fsheh ne zemrat e njeri tjetrit si mallin
Duke enderruar me vela te ngritura, duke ecur
Mbi horizontin e largesive te ajerta
Duke shtegetuar, paprere duke ardhur
Mbi te njejtin shtoj te praruar buzesh
Duke qeshur me heshtje e duke heshtur me fjale
Qe u ngjajne dallgeve te buta
Duke kerkuar driten, anen tjeter te zemres
Veten e rigjetur ne nje cast humbjesh
Duke bleruar – per hater te Zotit, duke celur
Sytha te lumtur me shijen e lotit
Duke jetuar zemer, dy jete ne nje te vetme
Dhe duke mbetur te forte…
