Nga Edison Ypi
Rrugë e asfaltuar. Disa minimarkete, ndonjëherë edhe supermarket. Disa magazina me materiale ndërtimi, instrumenta, vegla, kollajllëqe me të ikë menia. Jo rrallë pikë furnizimi me karburant.
Dy a tre restorante, kryesisht për dasma ose mysafirë. Makineri bujqësore super moderne që lehtësojnë ose zëvendësojnë punën e krahut. Fusha të mbjella, orgazma të syrit. Zilka dhe këmborë bagëtish, më rrënqethëse se të Naim Frashërit Depo prodhimesh bujqësore dhe blegtorale. Pothuaj të gjitha shtëpitë e reja. Vila me kangjella të stilizuara, edhe me basene të kaltra. Mbi portat, statuja prej allçini, shkaba, Dea, kuaj fluturues, dhe të tjera që u shpërthejnë nga truri i ndezur nëpër ëndërra. Shumë makina, Benza, Toyota, Mitsubisha. Panumurim motoçikleta. Nga 10 në 100 vjeç të gjithë nëpër punëra.
Televizorët gjithë kohën nëpër telenovela ku puna ende nuk është shpikur, paret bien nga qielli si gjethet, mjafton t’i mbledhësh si fshesari, të gjithë dashurohen me të gjithë, edhe me kushurinjtë e kushurirat, burrat kanë nga 10 gra, gratë nga 20 dashnorë. Pasdite, me kafe dhe pije përpara, të gjithë në kafene. Vetëm meshkujt. Në kafene nuk ka kurrë femër, kurrën e kurrës. Beqare jo që jo, por as grua të martuar, madje as gjyshe. Zoti e di ku i kanë, ku i mbajnë, ku i ruajnë, femrat. Nëna dhe baballarë aspak të sëmurë, por të lodhur, të sfilitur, lëvizin larteposht me punëra nga më të ndryshmet, mbjellje, korrje, vaditje, prashitje, kullotje. Nënat dhe baballarët që zhdëpin njëritjetrin me rrena duke i thënë se çupa po studion në Tiranë në universitet ku i paguajnë një apartamet të vogël etj. etj. E dinë fare mirë se çupa pasi ka vajtur në Tiranë, ca kohë ka bërë selfie për në Fejsbuk. Pastaj, pas disa nazeve, hyn e del nëpër hotele e motele. E vërteta e lemeritshme i llaftaris. Dhe, nëna, baballarë, kushurinj, kushurira, farefis, ku janë e ku s’janë, o burra ta mbarojmë së ndërtuari xhaminë më katër minare me nga tre kazana prej ku në aksham të këndojë Myzeini. Të shpëtojmë nga ky hukubet të paktën gocat e vogla duke i bindur të mbulohen sa më shpejt. Të tillë janë, shkurtimisht, jo më pak se tetë në dhjetë fshatra shqiptarë. Kush nuk e beson është një dembel që nuk e lëviz bythën vendit, një sedentar që nuk udhëton.
Tjetra anë e së njëjtës kartë bixhozi;
Pafund kafenera plot me të rinj, djem dhe vajza që bëjnë muhabete të çartuna për pasurim të shpejtë, për dallavere korruptive, për shumë Euro, udhëtime aventuroze me perrira me shalë dy metroshe 55 kilogram, 180 centimetra të larta, pushime në hotele të shtrenjta, makina të fuqishme, skafe, jahte, telenovela, telefilma, spektakle televizive me femra me lëkurë të stukuar që të mos duken prej mishi por prej mermeri, dhëmbë allçini, cica të mëdhaja, sy të shqyer, bythë të rrumbullakëta. Këta të kafeneve janë, luaj vendit, edhe afër të tridhjetave.
Por pavarsisht se Kadare e ka shkruar “Gjeneralin e ushtrisë së vdekur” dhe Ainshtaini e ka formuluar “Teorinë e Relativitetit” dhe kishte marrë dhe çmimin Nobel në Fizikë, të dy kur ishin nga 25, prindërit e kësaj rrace hajvanësh, në pamundësi për tua ndalur rrebelimin e dhunshëm idiotesk, të çudisin deri në tmerr kur të thonë; Duhet pritur, janë ende të rinj. Këta biçim prindërish që nuk interesohen fort për kisha e xhamia, në përpjekje për të mbushur boshin e edukatës së munguar, janë lëshuar tërësisht plotësimit të të gjitha tekave të pjellave të tyre zevzeke sipas filozofisë së pavdekëshme shqiptareske “të dali ku të dali”. E ardhmja, profesioni, kurrkund, as në horizont. Ky është, shkurt, qyteti i sotëm shqiptar. Kush nuk e beson është qorr, ose bastard.
Sipas një ideologjie hyperliberale të importuar kaheri me zell të madh nga media e shitur, dhe e përhapur edhe me më tepër vrull nga medemek shoqëria civile e eurove të shumta për zero punë, mënyra e vetme e sigurtë që jeta e shqiptarit të vejë fjollë është kjo;
Celular, selfie, zmadhim i cicave, tymosje hashishi, statuse të rrejshme në Fejsbuk për ta rrafshuar identitetin, ndonjë kafe, po teproi ndonjë lek ja dhe ndonjë birrë a pije energjike nga ato që ti zmadhojnë sytë dhe ta çakërrdisin mendjen.
Denatyrimi monstruoz po shkakton zbrazjen me shpejtësi të fshatrave drejt qyteteve, dhe të krejt Shqipërisë drejt Perëndimit. Kësaj hemorragjie vdekjeprurëse i friksohen ata që shohin me simpati Erdoganin Trumpin, Doktorin, të cilët, sipas tyre dhe sipas meje që jam njëri prej tyre, janë të vetmit që mund të bëjnë diçka për evitimin e kësaj humnere liberale.
