Nga Lida Shosha
Qendro, mos ik, Miku im Tefik
Pas 25 vitesh pune, nuk e mendoj dot qe je i shtrire ne ate shtrat, me nje tub qe te mban gjalle. Ne ate shtrat ku ke luftuar dhembe per dhembe me vdekjen, ku ke shpetuar me qindra jete.
Ti ishe aty, kur 97 na plasi me qindra e mijera njerez te sakatuar, ku shqiptare te terbuar me kallashnikov e shami ne koke si kamikaze vrisnin pa meshire njeri tjetrin, ti ishe aty ku Gerdeci plagosi e sakatoi me qindra,ku helikoptere me te lenduar nga Kosova uleshin e ngriheshin cdo minute,ti ishe aty, aty ku binin e copetoheshin autobuze e furgona, e njerezit vinin te sakatuar , ti ishe aty duke bere punen e mjekut humanist dite dhe nate, me perkushtim e dinjitet.
Sot nuk je, je i shtrire ne nje shtrat te mallkuar sepse more persiper me ndergjegje dhimbjen e tjetrit, por harove dhimbjen e familjes dhe nenokes tende plake, dhimbjen tone miku im.
Ti je aty i shtrire se e dije qe kjo shoqeri e mbarsur nga djajte do te fajesonte, kjo shoqeri qe ka pjelle vec trazira e dhimbje dhe gjithe pacavuret e konfliktet njerezore me te vrare,te plagosur,e copetuar ua ka perplasur mjekeve ne surat, e kurre su interesua si punojne keta njerez.
Por ne, ne koleget e tu e dime si kemi punuar,e sa na eshte dashur te sakrifikojme. Jeten, por dhe jeta jone duket nuk i kenaq vampiret deshtake te nje shoqerie pa moral.
Ata njerez qe sot hedhin balte mbi ty, Zoti neser do ia hedhe mbi koken e tyre. Akti yt sublim, eshte akti i njerezve te paket me ndergjegje e dinjitet, se kjo shoqeria jone, kriminelet qe vrasin i ben deputet.
Te lutem qendro, qendro e lufto per te gjithe ne qe te duam. Mos ik, mos ik, or mik.
