Prej kohësh të huaj ma ndjen fjalën
dhe vetëm jehonën e zërit tim dëgjon.
E huaj prekja jote pa kujtesë,
i huaj trupi im pa dritherimë.
Jetoma fjalën dhe kuptomë.
Jetoma zërin dhe dëgjomë.
E largët vjen aroma jote,
i zbrazur shuhet shikimi yt,
i akullt eshte shtrati ku
burgosemi ne te dy
Tashmë kohen time s’e ndjen
dhe vetëm ritmin tënd jeton.
E afërt mungesa jote pa mbarim,
shumë pranë jeta jonë pa zgjim.
