Takimet ne diplomaci jane veprime pothuajse gjithmone pozitive, vecanerisht kjo kur realizohen midis fqinjesh e partneresh, sic eshte rasti i yne me Greqine.
Jam i kenaqur qe Rilindja pas 4 vite politika absurde, qe demtuan rende maredheniet me Greqine, “arriti te kuptoje”, ose se paku desheron te tranzmetoje imazhin se keto lidhje te rendesishme duhen rivendosur.
Por tashti pas disa vite ecje si “gaforrja”, kjo ne terresi me politikat ne Ballkanin Perendimor, kjo nuk eshte e lehte.
Kthimi i maredhenieve me Greqine ne piken shume pozitive te vitit 2013, kur edhe roli i Shqiperise si Faktori Kryesor i Stabilitetit ne Rajon kishte marre forme, gje qe tashti eshte venitur, kerkon te “gelltitesh shume nga cfare ke nxjerre”.
Se dyti aventurizmi ne politiken tone te jashteme e rajonale na ka ulur kredibilitetin perpara partnereve e ka dobesuar pozitat tona, pra arritja tani e cdo mareveshje do te jete me nje “cmim me te larte” per ne.
Kjo u provua qartesisht edhe ne takimin e Athines, ne rimareveshjen e Varrezave te Ushtareve, gje qe perseritet ne Korce.
Kjo do te provohet edhe ne hapat e tjera, perfshi edhe ne rinegocimin e Mareveshjes se Ujrave Detare.
Se treti, per te ngjallur besueshmeri duhet transparence e dikush duhet te pergjigjet per 4 vite gabime jo vetem ne maredheniet me Greqine, me pasoje bllokimin e shume projekteve, investimeve, rolit tone, etj, gje qe i dha dhe mundesi Serbise te trajtohet tashme si Faktori Kryesor i Stabilitetit ne Rajon.
Per keto arsye edhe ky takim hermetik, pa asnje konsultim me Komisionin e Jashtem nga Z.Bushati, me tranzmeton imazhin e “SHTEPISE SE FANTAZMAVE”.
