Ata kolegë gazetarë që flasin për lirimin e Suela Mustës nga akuzat për shkak të origjinës së saj si e persekutuar, në të vërtetë po e fyejnë Suelën.
Nuk ndihmohet dikush që e arrestojnë me akuzë korrupsioni duke justifikuar se ajo s’ka si të jetë e korruptuar pasi ka atë ose këtë prejardhje, apo se prindërit e saj janë ata apo këta.
Kur dikush është i ndershëm, është i ndershëm vetë. E kur dikush është i pafajshëm, është i pafajshëm jo për shkak të pafajësisë së paraardhësve.
Të thuash se Suela Musta duhet liruar ngase është turp të arrestohen fëmijët e ish-të persekutuarve, do të thotë ta quash Suelën të paaftë për të pasur një ndershmëri të sajën e se pafajësia i takon asaj jo pse është e pafajshme por sepse të pafajshme duhen konsideruar genet e trashëguara të saj.
Dhe kjo, o miq, është fyerje për vetë njeriun. Është identifikim i tij me një objekt i cili realitetin thjesht e pëson ashtu siç e pëson plaçka, gjësendi, jofrymori – pa pasur pra kurrë ndonjë karakteristikë që lë mbresë mbi realitetin.
Lëreni Suelën të dëshmojë integritetin dhe ndershmërinë e saj pa e ngatërruar nëpër marrina origjinash, prejardhjesh dhe superioritetesh raciale.
Nuk shprehet solidariteti me patetizëm, por me kontribut mbi objektivitetin. Duke e njohur Suelën, si ish-koleg i saj e po ashtu me prirjen për të qenë empatik me atë që mund të sakrifikohet vetëm pse është më i dobëti në një mjedis bërrylash e pasimesh, uroj që ajo të dalë faqebardhë.
