Ëndrrat e çmuara fluturojnë
në drejtim të horizontit.
Përtej shikimit, përtej prekjes,
venitur butësisht nga puthja e diellit.
Murmurima ekosh të harruara…
Gjithçka ka një fund.
Të gjithë do të plandosemi në errësirë.
Si mjeranë të dëshpëruar
me duart zgjatur në humbëtirë.
Pa përgjigje, pa të nesërme.
Murmurima ekosh të harruara…
Të brishtat zemra – dritëshuara
Më s’do t’i këndellin sytë,
në agime të purpurta,
a perëndime të vagëlluara.
Asgjë nuk do të mbetet për të treguar…
As këngë dhe as balada me gulçima dashurie.
Veç oblivion, murmurima ekosh
dhe klithma të shurdhëta marrie…
