Nga Albert Vataj
Unë besoj te shpërblimi që Zoti më dha në Natën e Madhe me ngjalljen e Jezu Krishtit, në burg e pashteruar të dritës që më kthjelloi pamjen dhe më sipërërrëfeu ardhjen, më mëson përuljen dhe më ledhaton me krenarinë, më vonëkon diell e më shpërblen me anë të .
Unë besoj, sepse ka ende errësirë në udhën kohë. Sërish, dyshimi më shuan pamjen që më parë të ta shohim Ty. Vesi më ngushton shtegun e vetëkënaqësia ma pështjellon rrugë. Etja për para e babëzia për pasje e përvetësim, më zbraz, bëje ndrin në mua ma kaplon terri i shterrimit.
Unë besoj kështu kam kërkuar për shpëtim.
Gjithçka nis në shpirtin tënd, atje ku gjithnjë ka kërkuar për shpresë, besin dhe dritë. Prej aty zëfill çdo gjë që shikoni sfidat e ujit, për të mësuar të gjunjëzohesh në madhështinë që të lartëson. Në këtë Natë të Shenjtë, vlerësoni përkrahjen, vlerësoni përfundimisht në një kuptim të ri në Dritën Shpëtimprurëse të Jezusit të Ringjallur. Pra, në këtë Natë të Shenjtë të Ngjalljes së Jezu Krishtit, kremtimit të ditës së madhe, ngadhënjimin e luftimit mbi të keqen e vdekjen.
Misteri i Dritës vjen me mua Dhe zë shitës në shpirtin tënd, në sytë e tu, në zemrën e zërin tënd. Sepse ajo është drita, që jeton në sajë të flijimit, në saj të besimit që më shpërblen me riardhjen Tënde. Qiriu ndriçon, duke shkrirë vetveten, shuhet duke më ndritur, vdes duke më mrekulluar me ngjalljen. Jep dritë e ngrohtësi ky shkas mrekullimi, duke dhuruar vetveten.
Deri në fund të kësaj! Bëhet, kështu, simbol mahnitës i misterit të Pashkës së Krishtit, i cili, duke dhuruar vetveten, na jep Dritën e madhe.
Në këtë cak të shpërblesës që meritoj, në të hyjshmin bekimin e Emri dhe vullnesës Tënde, Jezu Krishti, jam i prekur në Gjithë përçapje ndritjeje me mrekullinë e ringjalljes, mëkimin e dritës.
Ti që ke shërbëtore në mëshirën e mëdyshjes dhe dyshimit, ti që lëngon në peshën e përdhunës e vesit dhe pështjellimit, ti që vuan nga e pamundura e mundshme të pakufishme, ti dashuruar e kë jep në plaçkë dhe shet e blen mua mish e nderoni që të keni mungon pa mundur të shpëtosh nga skamja dhe bollëku, ti që i jepni ju atribuon vetvetes duke mohuar se do të keni mundësi të bëni zemrën është shpërblimi që meriton, ti që dëshironi të dëshironi, mirësi, dashuri dhe begati, beso mrekullia e ngjalljes, përveç dritares që keni ndrin kufij, drita që ju jep shpirtin, përveç dhuratës që Hyu sjell në prehrin tënd, në vullnetin tënd për të besuar te Ai.
Mrekulloftë shpirtëror nga kjo prekje mrekullie që zbret nga qielli në këtë ditëlindje,
këtë ditëlindjen e Ngjalljes së Krishtit,
këtë ditëlindjen e përtëritjes së shpresës dhe besimit,
Këtë ditëlindjen e themeltave forca sublime në drejtimin e qytetit.
Ti që dyshon, nuk ke mëkatuar.
Askush nga ne nuk është i përsosur, por Gjithë besim në ringjallje dhe vendosjen e dritës në mundësitë tona do t’ju ofrojë më parë shërbime, për ju, mund të bëni veprime dhe veproni sa më shumë.
Unë besoj te ringjallja, besoj siç ndjej, ndjej në kohën e duhur për të kërkuar këtë shërbim, për këtë dritë, për këtë mrekulli që do të jesh më i ri, do të mund të pranosh më shumë, më shumë se mund të kesh mundësi që të ofrosh më shumë se sa të jesh duke kërkuar një dua, pra të kesh meritoj.
Në ditët e sotme mosbesimi nuk është vetëm një trend, aq më tepër, është një rrënim i shpresës, një dorzanje e vetes në duart e e rastësishme, në mëshirë të dëshiron dhe fatalizëm.
Sot Ngjallja e Krishtit është sublime e drejtpërdrejtë për ndaluar tatëpjetën e mëtejme në boshin e kotësisë, vulgarit Vetëvendosjen dhe zgjedhvrasjes.
Kurrë nuk është sot për të parë MJAFT,
… mjaft, nuk dua të jem më shumë një viktimë,
dua të ringjallem,
dua të përtërihem,
dua të fillojë ndërtoj vetën dhe kohën e duhur ashtu si e meritoj,
dua që ekziston çdo ditë më parë, krijon themelet e krijimeve të realitetit,
dua të jem ai / ajo për të dhënë nuk duhet të pendohem një ditë,
dua të jem shëmbëllim i asaj krenarie që duke lum lumuaruar fëmijët do të na motivoj në çdo mundësije tonën për të ndryshuar duke sfiduar të sotmen.
Dua shumë automjet, të shikoni sot më mungojnë!
Do ti kesh të gjitha llojet e përfaqësuesve, do të kesh mban mbi vete shëmbëllimin e të përsosurës, do të kesh në vullnesë atë që krijuesit të ka besuar.
Duaj më shumë se duash dhe më shumë do të mund ta ofroni më shumë mundësinë e saj për të kufizuar sot, kur rivjen sot do të jepni shembuj të përsosurës, birit të perëndisë, të lumtit Jezu Krisht!
Amen!
