Nga Mirela Çela Jorgo
Pas 24 korrikut te 2019, sulmit ndaj teatrit, edhe gjêrat brenda Aleances nuk ishin mê si më parë.
Një pjese nga ana jone ose më mirë disa nga ne kërkonim që të kishte nje pro”es verbal te rekruizitave dhe gjithe materialeve qe u morën ne 24 korrik. Unë e kërkova me forcë këtë gjë.
Kastriot Çipi , me tê drejtë kêrkoi që këto materiale të lejoheshin ti merrte stafi i punës së Teatrit Kombêtar dhe ti çonte tek teatri Turbina
Nuk e bên . Pra zanafilla e debateve me grupin wë sot ulërasin si heronjë ka q÷në pikerisht nga kjo.
U ndane grupet e dezhurneve dhe gradualisht gjêrat po shkonin drejt idese pêr nje organizim më të konsoliduar.
Ne gusht te 2019 kêrkuam që kjo lëvizje të legalizohej duke patur nje ekip si kryesi dhe nje status ku pêrcaktoheshin rregullat me marrjen e cdo vendimi të Aleances si dhe nje nr llogarie ne emer te tre individeve te zgjedhur me votim ku te kerkohej llogari dhe transparence pêr çdo spo nzorizim ne lidhje me kauzen e teatrit.
Nje status perfekt qoftënga ana ligjore , por qofte dhe nje status i shenjte rregullash.
Mirëpo ata ” heronjte e Vigut” qe sot ulêrasin që kane mbrojtur teatrin , që nga Budinat, Lićaj e ndonje kokêrr tjeter u hodhên ne fyt se kjo lëvizje duhet të ishtë njê levizje e tille kaotike, pa koke organizimi, pa transparence dhe i them nje fjalë ” fshatçe”
Legalizimi i lëvizjes u kërkua dhë për hartimin e denoncimeve, korrespodences meinstitucionet e shtetit etjduke vendosur nje seli provizore.
Anëtaresimi në këtë lëvizje do të kishte rregulla mirehartuara pêr çdo anetar . Pra, gjithkush mund te ishte pjese e kesaj levizje pêrve” ature qe ishin anetar partie si dhe ca kushte te tjera.
Nje status per t’u patur zili. I hartuar me kundesin më të madh dhe me shumë dashuri.
Debatet ne lidhje me kete çeshtje tek salla e teatrit , kane qene aq te ashpra sa deri ne kercenime , me akuza dhe kundra akuza nga Budinat dhe Lićaj,
Unë personalisht nuk kisha besim te disa aktorësepse i quaja peshe e lehte per te perballuar nje organizim te forten ga ku do te hartoheshin strategji te hartuara , mirêmenduara , per te perballuar sulmin ndaj teatrit.
Keta ” trimat e xha Jahos” nuk e donin sepse ndiheshin më mirë elektron i lirë ku nuk i jepnin llogari askujt per vendimet e papergjegjshme qe do te ndodhnin, si” ndodhi ne 17 maj ku askush nuk mban pêrgjegjësi per dexhurnin e asaj nate dhe pse u larguan pêrfaqesuesit e opozites per te fjetur gjume.
Kjo pêrçarje filloi te reflektohej edhe gjate fjalimeve para mikrofonit ku i largohej mikrofoni gjithkujt qe shprhte nje mendim apo te vertete qe mund ti dhembte.
Kishte individë te cilët filluan te ngrinin gishtin ndaj grupit tone si bashkëpunëtorete Rames dhe Veliajt se pse ne kerkonim transparence te çdo vendimarrje.
Kjo gje arriti kulmin edhe per ndihmat e têrmetit ku kêrkuam qe te bëhej publike lista e njerezve qe kontribuan me ndihma.
Naten e 6 dhjetorit , grupit tone iu drejtua nje sulm i papre çedent nga Budinat, Liçaj, Kalaja etj ku urdheruan policine private ” ILLIRIA GURDIAN” te na zbonin nga sheshi.
Dhe u krijua ndarja e Aleances ne ” Aleanca per mbrojtjen e teatrit” pra ne, dhe ” Aleanca per mbrojtjen e teatrit- zyrtare me perfawesues vêllezerit Budinaj, Li”aj qe sot flasin tek pedonalja pas prishjes se godines.
Dy Aleanca te ndara perfundimisht ne qëndrime dhe qasje ndaj kauzes.
Dy grupime qê nxorren ne pah epshin per ta dominuar kete kauz nga ata we wigen heronje, pa dhenie llogarie per cdo vendim wë sot figuron fatal sepse godina u prish dhe kauza deshtoi.
Ramën nuk e luftojme dot sepse Rama êshtë brebda nesh.
Rama êshte produkt yni dhe mos e gênjeje mendja ndonjerit qe eshte kocke e forte te luftoj me fjale Ramen pasi ai nen vetevete vdes te jete si Rama.
Ju perqafoj miqte e mi dhe ndjehem mire qe kam patur kete qasje ndaj kauzes
