Ika larg…
pa dorën tënde shtrënguar.
Përshkova mijëra kilometra
ëndrrash, puthjesh e premtimesh.
Ika larg…
përtej errësirës së shpirtit.
Mos më kujto në trishtim!
Buzëqesh me erën që të dhuron
aroma e rremë e pranverës.
Në zgavrat e thella të syve,
në dhembjet e mia,
në mimikën e ngrirë të ndjesive
lexohet malli për ty.
Buzë liqenit të dritës
dëgjohet murmurima e reve…
se dashuria, tutjemë fluturoi
dhe u fsheh ndër yje.
