Nga Lavdërim Lita
Nuk e dimë se çfarë u diskutua dje me dyer të mbyllura në Kiev nga kryeministri gjerman Sholz, kryeministri italian Draghi dhe presidenti francez Macron me homologun ukrainas Zelensky. Gazeta gjermane Die Welt thotë se aleatët e BE e bindën Zelenkyn për një negociatë/lëshime me Moskën, nga ana tjetër zëdhënësi i presidentit Ukrainas e mohoi.
Die Welt reflekton dëshirën e elitës gjermane për një fund të shpejtë të luftës, mbi këtë skenar: anëtarësimi i shpejtë në BE për Ukrainën dhe Moldavinë në këmbim të një marrëveshjeje me Rusinë që do të arrihet para dimrit. Koha është vendimtare. Gjermanët duan që gazi të rrjedhë dhe lirë. Gjermanët nuk presin një fitore të shpejtë ushtarake ukrainase. Kjo është e qartë që tani se evropianët nuk po japin armët e rënda që do t’i nevojiteshin Ukrainës për të dëbuar Rusinë nga territori i saj. Megjithatë, ata dërgojnë armë. Dorëzimi i armëve gjermane do të fillojë këtë muaj. Këto armë përfshijnë topat obus, të dobishëm në mbrojtje kundër një ushtrie që përparon. Bazuar në këtë premisë, përfundimi logjik se çdo marrëveshje e arritur në verë ose vjeshtë do të duhet të përfshijë një njohje de fakto të status-quo-së ushtarake: të pushtimit nga Rusia të Donbasit, si dhe të pjesëve të rajoneve të Kherson dhe të Zaporizhzhia, në veri të Krimesë.
Ky skenar mund të dështojë. Tani që Rusia po shënon sukseset e para të mëdha ushtarake në luftë, ky skenar i mësipërm duket jo shumë e besueshme. Kremlini ka sakrifikuar shumë për t’u kënaqur me një marrëveshje jo fort të dobishme. Dhe as nuk duket që Rusia të jetë trokë nga sanksionet perëndimore. Sanksionet kanë shkaktuar një ndërprerje të tmerrshme për tregtinë ruse me BE dhe SHBA, por gjithashtu kanë shkaktuar përfitime të mëdha të papritura. Ekziston një botë e tërë që nuk po merr pjesë në sanksionet perëndimore, e cila është shumë e lumtur për të blerë naftë të lirë ruse dhe për të furnizuar Rusinë me komponentë teknologjikë.
Mbështetja perëndimore për Ukrainën ka qenë e paprecedentë. Pa të, Rusia mund të ketë qenë në gjendje të arrijë qëllimin e saj fillestar të luftës, për të zëvendësuar administratën Zelensky me një regjim kukull. Kjo nuk ka ndodhur dhe nuk do të ndodhë. Mbrojtësit ukrainas po zbatojnë parimet e inteligjencës dhe të luftës së kombinuar me armë që kanë funksionuar për breza, ndërsa kundërshtari i tyre i injoron ato. Por do të jetë e vështirë që Ukraina të jetë në gjendje t’i dëbojë rusët nga Donbasi pa një rritje të mëtejshme masive të furnizimeve perëndimore të armëve dhe pa sanksione të mëtejshme ekonomike.
Mendimtarët ushtarakë nga Tukididi deri te Carl von Clausewitz e kanë karakterizuar luftën si një përpjekje thelbësisht njerëzore të nxitur nga emocionet, domosdoshmëria dhe inovacioni.
