Nga Mentor Kikia
Një atdhetar, apo atdhedashës, nuk është ai që bën më mirë shqiponjën me duar;
As ai që bërtet më fort thirrjen “O sa mirë me qenë shqiptar”;
As ai që valëvit më shumë e më lart flamurit “autokton”, ku përfshihet edhe gjysma e Europës Perëndimore;
As ai që shan më shumë grekët dhe serbët…
Demagogjinë nga patriotizmi folklorik e ndan vetë një vijë e hollë.
Një atdhetar e patriot është ai që nuk i bën keq vendit të tij. Që nuk e shkatërron, nuk e ndot, nuk e djeg, nuk e vjedh. Ky lloj patrioti është i padukshëm sot, sepse podiumin e kanë pushtuar ata të demagogjisë. Por, tek e fundit, kur ata që kanë në dorë ta ruajnë kanë rrëmbyer kazmën e po ia nxjerrin themelet atdheut, ata që nuk bëjnë dëme janë fare të padobishëm.
Ndaj, mendoj se ai që e do këtë vend, nuk mjafton të mos i bëjë dëm, por duhet ta ngrejë grushtin fort e të luftojë për ta ndalur atë që po e shkatërron.
Do të vijë një ditë, kur fëmijë, nipër e mbesa të mësojnë se çfarë i bënë Shqipërisë në “kohën tonë”, dhe të na pyesin: Po ju çfarë bënit?
Ne? Ne shikonim dhe dëgjonim. Dëgjonim, shanim, e mallkonim.
