NDONJĂ‹ HERĂ‹ VESH ME KĂ‹NGĂ‹
Ndonjëherë vesh me këngë
kohën qe nuk kthehet …
por nëse koha je ti
pritja nuk është e kotë
pavarësisht pasigurisë së kthimit
dhe nuk frikësohem nga mashtrimi i fatit.
Dhe nëse shqopa përkulet,
ty të dorëzohem
si një gur që kërkon jetë
dhe ti më hedh per lojë
më larg nga sipërfaqja e ujit
në det të hapur:
bëj ski në sipërfaqe
dhe fundosem duke mos lënë rrathë.
Kështu që të tërheq me vete drejtë fundit
dhe askush nuk di për kthinën
që na mirëpret.
Atëherë ne jemi alga, lumturia e detit
që përkulet ndaj rrymave
dhe i tallet, si dashuria
e cila shpesh është e përgjakshme
por nuk vdes.
mtliuzzo – (KĂ«shtjella Tolcinasco – Mi)
Suksese 🍀
TALVOLTA VESTO DI CANTI
il tempo che non torna…
ma se il tempo sei tu
non è vana l’attesa
pur nell’incertezza del ritorno
e non temo l’inganno della sorte.
E se l’erica declina,
a te mi consegno
come pietra che cerca
la vita e tu
mi scagli per gioco
a pelo d’acqua il piĂą lontano
al largo: scio sulla superficie
e m’inabisso, non lasciando cerchi.
Così con me ti trascino sul fondo
e nessuno sa dell’alcova
che ci accoglie.
Poi siamo alga, felicitĂ del mare
che si piega alle correnti
e le deride, come l’amore
che è spesso sanguinante
ma non muore.
mtliuzzo – ( Castello di Tolcinasco- Mi )
