Opinionisti Alfred Lela për letërkëmbimin Rama-Basha, ne opinionin e tij per gazeten qe drejton, i sugjeron kureshtarëve te politikishtes të gjuajnë dhe gjejnë trofe nënkuptimesh te fjalive te përdorura nga dy autoret politikane, kryeministri Edi Rama dhe drejtuesi akoma vetem formal i opozitës se qendrës se djathte.
– “E thëna kryesore, për shembull, është nevoja për dialog, thirrja për bashkëbisedim dhe ftesa për një tryezë apo pakt. Të paktën sa për të bërë atë që referojnë termat e Ramës, bazuar në një klishe amerikane, ‘të biem dakord për të mos rënë dakord’.”
Ne fakt, meqë kemi te bejme me dy politikane dhe jo dy shkrimtare, analiza nuk duhet referuar ne politikishten e fjalëve dhe ne terminologji te reja fjalësh per te pasuruar leksikun e shqiptareve, por ne nënkuptimet e asaj qe te dy nuk kane mundur te thonë ne letrat e tyre.
Besoj se te paktën mbi 50% e shqiptareve e dine qe ky komunikim publik midis dy protagonisteve rendesine e ka tek ajo qe letra nuk e cek aspak dhe te kujdesi i dy politikane per te mos prekur “frikërat” e bashkudhëtareve te tyre politik, respektivisht Ilir Meten per kryeministrin dhe Sali Berishen per kryetarin e partisë demokratike ose, ish partisë se Berishës sic e cilësojnë shume opinioniste te tjerë.
Jam i sigurte qe e gjithë pjesa tjetër e kësaj loje “kungulleshkas me korrespodence”, sipas shumicës se shqiptareve, te cilët nuk lodhen per te krijuar fjale te reja, është “ujë” z. Lela… 😉
