Nga Miranda Haxhia
E realizoi ‘Filmin triller’ ai vrasesi i vajzes me emrin Jonida.
Do ta kishin zili tere historine skenaristet e medhenj, qe, nga çdo vend sikur te qene, megjithate, kurre nuk do parashikonin menyren se si e fyen nje femer familja shqiptare.
Jonides i mohuan sherbesen pas vdekjes, ndersa vrasesi u qa, u lotua, u nderua, u percoll siç fshati di.
Mos prisni qe te bie ne nivelin e atyre njerezve qe gjykuan jeten e saj, qe paragjykuan lidhjen e saj dashurore (te pakten ashtu sa thuhet); mos prisni… asgje nga keto, por nje shkundje kesaj shoqerie i duhet me themel, sepse, Nese e mbajti fshehur dashurine e saj, Jonida, ndoshta njihte mire paragjykimet.
Vdekja mizore prej nje krimineli, dhe menyra si u trajtua ajo vajze pas vdekjes nga familjaret, te afermit e bashkefshataret, na perplasi hapur shemtine e te ashtuquajturit ‘nder i shqiptarit!’- dhurate qe ia vune si gur mbi varr atij njeriu. ‘Sa gjynah i shkreti, e paskan tronditur torturat qe i bente nje vashe, sa… Mire qe vrau ate, por vajti vrau edhe veten!’
Kjo eshte Shqiperia. Shitni mend sa te doni me flamure e pellembe te bera shqiponja. Ne kemi hak si simbol zhabat e kenetave!
