Msc. Ervjola Osmanaj
Në sistemet politike demokratike media përfaqëson një burim të pavarur të dijes, i cili jo vetëm i informon njerëzit rreth aktualitetit politik dhe ngjarjeve apo ndodhive në vend dhe jashtë vendit, por gjithashtu është një burim i cili i mbron ata dhe nga abuzimet e pushtetit.
Media historikisht është parë dhe përshëndetur si instrumenti bazë i demokracisë dhe në kuadër të kësaj roli i medias përmbushet nga besnikëria e gazëtarëve për etikën profesionale të objektivitetit gjatë raportimit të lajmit, fakteve lidhur me një problematikë që mund të shqetësojë shoqërinë, apo edhe lidhur me ndonjë lajm i cili kërkon një mënyrë profesionale raportimi.
Shtypi dhe transmetimet televizive janë bërë mjetët parësore të ndërmjetësimit, ç’ka do të thotë të qëndrosh mes njerëzve dhe botës dhe t’iu raportosh atyre atë c’ka ata nuk mund ta shikojnë apo ta përjetojnë vetë. Pikërisht në këtë pikë, në vendin tonë egziston një problematikë e cila kohët e fundit ka filluar të bëhet shqetësuese përsa i përket mënyrës se si transmetohet lajmi te publiku (audienca e gjërë). Kohët e fundit të gjithë përmes mëdias së shkruar dhe vizive jemi “dëshmitarë” të monstruoziteteve që po ndodhin në vendin tonë. Si në transmetimet televizive të lajmeve, në transmetimet radiofonike, në median e shkruar dhe atë online shikojmë, dëgjojmë dhe lexojmë lajme të cilat kanë nevojë për filter mediatik, për vetë faktin se impakti që ato tejçojnë te audienca e gjerë nuk është pozitiv.
Marketingu është pika kyçe e suksesit ose e dështimit të multimedias dhe duke ju referuar nevojës për audiencë, shumë lajme jepen pa filtra dhe në mënyrë aspak profesionale, pa marrë parasysh faktin që në këto media mund të kenë akses dhe minorenët. Mungesa e profesionalizmit fillon që në titullin e lajmit, i cili gjithmonë ka tendencën të jetë sa më goditës në mënyrë që të ngjallë kuriozitet klikimi apo shikueshmërie.
Për sa më sipër i referohemi disa prej ngjarjeve të rënda të njëpasnjëshme:
“Xhaxhai pasi kishte vrarë nipin, shëtiste me kokën e prerë” – një ngjarje e tillë sigurisht që është shokuese, por më e rëndë se vetë ngjarja është mënyra se si media e tejçon lajmin, pa marrë parasysh impaktin që mund të shkaktojë një mënyrë e tillë transmetimi lajmi tek çdo dëgjues, lexues dhe mbi të gjitha tek familjarët e vetë vogëlushit në fjalë.
Lajmeve të ngjashme të transmetuara pa filtra dhe pa profesionalizem mund t’i referohemi edhe dy ngjarjeve të ditës së djeshme dhe të sotme në Elbasan dhe Dibër ku “babai kryen marrëdhënie seksuale me të birin dhe bashkëshorten”, “babai kryen marrëdhënie seksuale me të bijën 15 vjecare në pyll”… lajme këto të njëpasnjëshme, të transmetuara nga media në çdo orar të ditës në dukje sikur nxisin njëra-tjetrën të ndodhin brenda 48 orëve. Për të mos u mjaftuar me kaq, ngjarjes së Dibrës i bëhet një përshkrim i hollësishëm ku publikohet identiteti me emër dhe mbiemër i babait përdhunues, sikur të ishte “kaq” e vështirë për të identifikuar më tej minorenen 15-vjeçare.
Kjo formë denigruese e dhënies së lajmit po kthehet në preçedent dhe sigurisht po bëhet mjaft shqetësuese! Si rrjedhojë e kësaj lind nevoja e domosdoshme që krahas gazetarëve, në media të punësohen me patjetër një Punonjes Social ose Psikolog. Rëndësia e prezencës së tyre në media është e madhe, pasi në këtë mënyrë, krahas rregullimit në mënyrë ligjore të transmetimit të lajmit, do mund të kemi lajme më të moderuara, si dhe do të parashikohen pasojat e impaktit që mund të shkaktojnë në shoqëri lajmet e sipër përmendura.
Në kuadër të kësaj është shumë e rëndësishme që autoritetet përkatëse (Ministria e Inovacionit dhe Administratës Publike dhe Autoriteti i Mediave Audiovizive/AMA), të propozojnë që krahas ndryshimit të ligjit për median që po amendohet, i cili është në fuqi që në vitin 2009, të shtohet dhe një pikë tjetër, në të cilen të rregullohet ligjërsht prezenca dhe punësimi i punonjësve social dhe psikologëve në media. Pikë e cila do të ishte mjaft efiçente në rritjen e profesionalizmit në transemtimin e lajmit, me qëllim që Edicionet Informative të Lajmeve të mos vijojnë më siç janë kthyer prej kohësh në “Kronika të Zeza”.
Msc. Ervjola Osmanaj
(Rrjeti Kombëtar i Punonjësve Socialë / RKPS)
