Në një shkrim të Këshilli Evropian për Marrëdhënie me Jashtë flitet për situatën në Ballkan dhe lajmet e këqija që po vijnë.
“Gjakderdhja etnike e viteve 1990 është fatmirësisht prapa nesh, por situata sot është ende e tensionuar. Kriza qeveritare dhe stanjacioni ekonomik është normë në shumë shtete. Të rinjtë përballen me një zgjedhje mes të papunësisë apo emigrimit. Luftërat për korrupsionin kanë provuar të jetë në masë të madhe retorike.
Elita politike lokale janë shpesh të pashpresa, pothuajse gjithmonë të korruptuara, nganjëherë dembele dhe grabitqare. Ata kanë drejtuar mbi popullatat që kanë qenë në tranzicion për më shumë se 25 vjet.
Shqipëria, të cilën disa krahasojnë me një narko-shtet, për shkak të rolit të saj në furnizimin e Evropës me marijuanë, është organizuar një protestë nga Partia Demokratike e opozitës ku kërkon që qeveria të japë dorëheqjen për të siguruar zgjedhje të lira dhe të ndershme. Popullsia, ndërkohë, mund të lënë vendin, ose të marren me biznesin e drogës.
Bosnja ka kaluar në shumë protesta, por federata e saj komplekse ka provuar paaftësi për të materializuar ëndrrat e saj të BE-së.
Kosova nuk është as 10 vjeç, por është kapur në një luftë të vazhdueshme për sundimin efektiv të ligjit dhe qeverisjes së mirë, duke u përballur me tensionet me Serbinë. Ish Kryeministri, Ramush Haradinaj, është mbërthyer në Francë e përballet me ekstradimin në Serbi nën akuzat për krime lufte.
Maqedonia, ndoshta shteti më i paqëndrueshëm në rajon, përballet me një krizë qeveritare, një pakicë rezistuese dhe e fuqizuar shqiptare, e mosmarrëveshje 25-vjeçare të vjetër me Greqinë rreth emrit të saj.
Mali i Zi, shteti më i vogël dhe më i lehtë për të menaxhuar, kërkon ndihmë për të shpëtuar nga ndikimi rus, duke i akuzuar ata se po përpiqen për të organizuar vrasjen e kryeministrit të atëhershëm Milo Gjukanoviç.
Serbia, më i madh, më i populluar dhe potencialisht çelësi për rajonin, ka çeshtjet e veta brenda dhe jashtë, sidomos me Rusinë dhe ka filluar të ri-luajtur kartën nacionaliste.
Megjithatë, ideja e një harte të re gabimisht nënkupton që problemi në Ballkan është kryesisht etnike. Nuk është. Ky është kryesisht politik.
A do të thotë kjo paqëndrueshmëria politike, e cila është e lidhur shpesh me rivalitetet etnike, se rajoni ka nevojë për zgjidhje të reja territoriale? Apo do të thotë se problemi është politik, në atë ikjes së trurit dhe rënia demografike ka lënë thjesht këto vende në duart e oportunistëve, budallenjve apo kriminelëve të gatshëm e të paaftë për të dhënë një të ardhme evropiane.
BE-ja është ende e vetmja aktore lojë; Rusia nuk ka asgjë substanciale në tryezë. Pavarësisht dilemave aktuale, një e ardhme evropiane, që do të thotë anëtarësim në NATO gjithashtu, është garancia më e mirë e prosperitetit dhe stabilitetit. Me zgjedhjet e këtij viti në Shqipëri dhe Serbi, le të shpresojmë që të rinjtë mund të dalin të votojnë.”/ Përktheu Lapsi.al
