Nga Kara Goldfarb
Për Dejvid Bouden, Kansasi nuk është vetëm Shteti i Lulediellit; ai është Selia e Shenjtë. Bouden është i bindur se që kur Papa Piu XII vdiq në vitin 1958, kisha është udhëhequr nga një sërë papësh mashtrues. Ai beson se kreu i vërtetë i kishës është Papa Mikaeli – emri që ai i dha vetes në një konklave papale të improvizuar.
Më 16 korrik 1990, duke vepruar nën supozimin se nuk kishte asnjë papa në drejtimin e kishës, Dejvid Bouden mbajti një konklavë papnore në Belvu të Kansasit në SHBA, dhe u zgjodh nga 6 persona (duke përfshirë veten dhe prindërit e tij), për të qenë Papa i Ri.
Bouden, i lindur më 22 shtator 1959 në Oklahoma, u rrit nga prindër të devotshëm katolikë. Që në moshë të re, ai ndjeu thirrjen për t’u bërë prift. Por në të njëjtën kohë, u zhgënjye me Këshillin e Dytë të Vatikanit. Këshillat ekumenikë të Kishës Katolike, kanë ekzistuar prej 2000 vjetësh.
Ato janë kuvende të zyrtarëve të kishës të emëruar nga Papa, për të përcaktuar doktrinën dhe të vërtetat e besimit.
Këshilli II i Vatikanit, i quajtur edhe Vatikani II, çeli punimet e tij në Romë më 11 tetor 1962 nën Papa Gjonin XXIII. Rezultati i atij këshilli, rezultoi të ishte një ndryshim i rëndësishëm dhe radikal në Kishën Katolike, pasi synoi të riformësonte institucionin për epokën moderne.
Ai vendosi heqjen e detyrimit për të mbajtur meshat në gjuhën latine, duke i lejuar priftërinjtë të meshonin në gjuhët amtare të vendeve të tyre, si dhe lejoi një tolerancë më të madhe për lirinë fetare. Sikurse u shpeh profesori i teologjisë, Kristofer Beglou:”Kisha filloi të shikonte nga afër mënyrat me të cilat mendimtarët modernë tentonin të promovonin dinjitetin njerëzor, dhe treguan se si ata dhe ungjijtë janë komplementarë”.
Por kjo nuk u prit mirë nga Dejvid Bouden dhe familja e tij. Si reagim ndaj asaj që e cilësuan si një tradhëti të kishës, në vitet 1970 familja Boden filloi ndjekjen e një lëvizje tradicionale të themeluar nga kryepeshkopi francez Marsel Lëfebvre, e quajtur Shoqëria e Shën Piut X.
Dejvid Bouden mori pjesë në vitin 1978 një seminar të drejtuar nga shoqëria në Armada në Miçigan.
Për shkak të asaj që ai e ka përshkruar vetëm si një “luftë”, Bouden u dëbua nga shoqëria. Ky është momenti, kur ai vendosi që nëse do të rikthehej kisha e vërtetë katolike, këtë do të duhej ta bënte ai vetë. “Unë fillova të bleja libra, të vendosja veten në duart e Frymës së Shenjtë, dhe fillova të studioja”- tha ai. Ai bashkë-shkroi një libër me një grua të quajtur Tereza Stenfill-Bens, me titull “A do t’i mbijetojë Kisha Katolike shekullin XX?”.
Autorët argumentojnë se me vdekjen e Papa Piut XII, “vdiq” edhe Kisha Katolike, pasi papët pasues i braktisën mësimet tradicionale të kishës. Prandaj, Bouden arriti në përfundimin se kisha kishte nevojë për një papë të ri. Kjo çoi në një “konklavë papale” më 16 korrik 1990. Familja Bouden – Dejvid dhe prindërit e tij – dhe tre ithtarë u mblodhën në një dyqan të modifikuar si kishë, dhe e zgjodhën atë në krye të “papatit”.
Grupi i vogël në Belvu të Kansasit, shpalli mesazhin tradicional të “Habemus papam”, ose “E kemi një Papë”. Emri Papa Mikael, ishte një homazh për Arkëngjëllin Mikael, heroin fetar të Boudenit. Fuqia e të qenit “papë” nuk u kufizua vetëm tek komuniteti përreth. “Unë kuptova se tani jam përgjegjës për 6 miliardë shpirtra në Tokë”- tha ai.
Por që atëherë, Papa Mikael e ka mbështetur përgjegjësinë e tij si “Papë”. Duke jetuar me nënën e tij në Delia të Kansasit, Kisha e Bodenit mbahet më këmbë kryesisht me paratë e familjes dhe donacionet. Ai mban mesha lutjesh, kryen rrugëtimin e Kryqit, mirëmban faqen e tij të internetit, si dhe korrespodencën me ndjekësit e rinj të kishës.
Aty Papa Mikael poston video dhe një buletin. Ai gjithashtu mban faqet aktive të mediave sociale për të angazhuar njerëzit me kishën, dhe për të tërhequr pasuesit e rinj. Faqja e internetit e faqes shpall, “Mirësevini në faqen e Vatikanit në Mërgim”. Kjo faqe është nën autoritetin e Papës Mikael, i cili është Papa i Kishës Katolike.
Ai thotë se ka rreth 30 ndjekës “të qëndrueshëm”, me të tjerët që kanë ardhur dhe ikur gjatë gjithë këtyre viteve. Në vitin 2010, një dokumentar i gjatë me titull ”Papa Mikael”, foli për jetën e Bouden dhe seminaristit të tij, Fil Fridëll, i cili ishte ende një foshnje kur Bouden u bë “Papë”. Për Dejvid Bouden, gjëja më e mirë e të qenit “papë” është “se unë s’mund të jem kurrë jashtë kishës”, tha ai. ”Mësimet thonë se Papa nuk mund të dënohet kurrë nga Perëndia”. / Në shqip nga bota.al
