Nga Gladiola JORBUS
Pranvera valëzon mbi supet e botës.
Flladitja e detit dhe aguliçet,
pëshpërimat e shpirtit zgjojnë.
Në shtretër trëndafilash
kridhen kundërmimet agimtare.
Trishtilët e murrmë shfaqen
mbi akorde degësh të brishta.
Dheu i etur për drithërima
përpin shirat e freskët të prillit.
Në shtëpinë e pranverës
buzëqeshin korijet.
Preludi i simfonisë endet
në tokë, në qiell, në ajër…
në burimet e fjetura – ku ujërat
plot lirizëm gurgullojnë.
Dhe poezia lind mbi kanavacë
si një simfoni e gëzueshme ngjyrash.
