Nga Akil Pano
Kur një anarkist është i varfër ai i thyen ligjet; kur është i pasur i bën ligjet. Në asnjë rast ai nuk ëndërron t’u bindet atyre. Ky është rasti I cili na prezanton me pamjaftueshmërinë e ligjit për të ndërtuar shtetin e së drejtës.
Ne na mungon njeriu i cili përtej ligjit, i druhet një autoriteti më të lartë. Zotit. Njeriu i besimit gjithnjë do të zbatojë ligjin (i cili nuk kontradikton ligjet e Zotit) sepse ai e di që kështu i ka shërbyer Zotit dhe njerëzve.
Njeriu i besimit s’mund të jetë anarkist, pasi në thelb ai beson në një mbretëri të përsosur ku sundon ligji dhe dashuria. Nëse njeriu i besimit jeton në një vend ku mbretëron kaosi, vjedhja dhe padrejtësitë, ai ndjen një tension të vazhdueshëm dhe merr përgjegjësi përpara Zotit dhe njerëzve që të punojë e të sjellë mbretërinë e rregullit, të paqes dhe drejtësisë, në botën ku ai jeton. Fundja ky është testi i tij i besimit.
Të manifestojë në botën e tij një copëz nga realiteti i mbretërisë së përsosur të Zotit.
