Nga Tritan Shehu
Ne fakt mbreme Abazoviqin e rezoi Serbia.
E rrezoi se e shtyu shume larg me kerkesat e saj, me ate cfare i kerkoi e i kerkonte te permbushte ai.
Me ato cfare ai realizoi e po realizonte te perputheshme me aspiratat e Serbise, duke i “sheqerosur” me etiketen:
—Ne emer te “bashkejeteses” ne vete Malin e Zi!
—Ne emer te “stabilitetit” te Rajonit!
Dhe te gjitha keto, duke filluar nga qendrimi i tij ndaj “Ballkanit te hapur” alias “Jugosllavia e re”…
Dhe deri tek mareveshja me Kishen Ortodokse Serbe, aq shume e kontestuar ne Mal te Zi.
Abazoviqi u rrezua se kaloi “vijen e kuqe”, qe votuesit e tij, ai Parlament, qe e votoi i kishin vene, ne mbrojtje te atyre principeve, qe ata i konsiderojne te pa shkeleshme.
Sepse ai keshtu doli nga mandati i tij per hir te maredhenieve me Serbine.
Maredhenie keto te kerkuara nga Beogradi, por qe bijen ndesh me interesat jo vetem te atij vendi.
Nje precedent me domethenie te qarte ky nga opinioni e Parlamenti i atij vendi te vogel, fqinje me ne.
Por qe duhet te vleje si nje shembull e mesim shume me i gjere.
