Çdo vend aspirant është në një pikë të ndryshme në procesin e anëtarësimit.
Disa janë më të avancuar me reformat që kërkohen, ndërsa të tjerë marrin drejtpërdrejt vendime që shkojnë në drejtim të kundërt me atë që kërkon Brukseli. Kjo është sa afër është çdo vend për t’iu bashkuar klubit të Twenty-Seven, sipas Ignacio Molina-s, analist i lartë në Institutin Mbretëror Elcano dhe Pedagog në departamentin e Politikës dhe Marrëdhënieve Ndërkombëtare në Universitetin Autonom të Madridit.
Ignacio Molina
Shqipëria: “Është një vend që nuk ka probleme me fqinjët, as mosmarrëveshje ndërkombëtare. Ka bërë reforma, ka një popullsi shumë pro-evropiane dhe po bën shumë hapa drejt liberalizimit dhe përparimit në demokraci. Është shumë i varfër, por po rritet ekonomikisht. Përveç kësaj, ajo ka një shumicë myslimane dhe do të ishte interesante të shihej se si BE është në gjendje të integrojë një vend jo të krishterë. Nga të gjithë kandidatët, Shqipëria është vendi që e ka më të lehtë.”
Bosnja: “Gjithçka është shumë e ndërlikuar. Është një Frankenshtajn institucional që doli nga marrëveshjet e Dejtonit për t’i dhënë fund luftës. Ishte një marrëveshje e mirë që të mos kishte më vdekje, por shumë e keqe për krijimin e një identiteti boshnjak dhe një shtet solid. Gjysma e vendit kontrollohet nga Republika Serbe dhe gjysma tjetër nga federata e përbërë nga kroatët dhe boshnjakët. Përveç kësaj, kushtetuta e saj është shumë jofunksionale. Është ajo që ka anëtarësimin më të komplikuar në BE.”
Mali i Zi: “Është një vend i vogël, por më i avancuar se Shqipëria, dhe BE-ja do ta treste lehtë. Problemi është marrëdhënia e saj dashuri-urrejtje me Serbinë për shkak të gjitha problemeve që lidhen me identitetin. Ajo ka kryer disa reforma nga ato që kërkon Brukseli, por ende ka probleme korrupsioni, ndarje pushtetesh dhe mungesë cilësie demokratike.
Serbia: “Është vendi kryesor në Ballkan. Ata e kanë korrigjuar pjesërisht politikën ultra-nacionaliste që praktikoi Millosheviqi në vitet ’90 dhe pati një proces demokratizimi deri diku. Por problemi kryesor i tyre është lidhja e tyre me Rusinë, me të cilën ata mund të bëhen aleat të Orbanit nëse hyn në BE.”
Maqedonia e Veriut: “Ata kanë disa konflikte për identitetin dhe çështjet simbolike me Bullgarinë. Sallata me fruta vjen nga emri i këtij vendi, për shkak të shumëllojshmërisë së njerëzve me prejardhje të ndryshme që kanë. Është një vend kompleks, por është një histori relative i suksesshëm sepse ka arritur të mbajë një qeveri pa shkuar në luftë, po bën reforma dhe popullsia e saj është shumë pro-evropiane, nëse arrin të kapërcejë mosmarrëveshjet me bullgarët, do ta kishte relativisht të lehtë të hynte në BE.”
Turqia: “Është një vend që është kandidat vetëm në letër. BE-ja nuk dëshiron të bëjë gjestin agresiv për të mos e konsideruar atë. Megjithatë, Turqia aktualisht nuk po bën asnjë reformë dhe nuk ka negociata me Komisionin për Erdoganin “ai po shkon në drejtim të kundërt dhe nuk mori pjesë as në samitin e Granadës”.
Moldavia: “Është një vend tjetër që mund të konsiderohet i lehtë për t’u tretur nga BE. Është shumë pro-evropian, partia kryesore opozitare është pro-ruse, por është e vështirë për të që të vijë në pushtet. Ka një problem me një provincë rebele, Transnistria, por e ka me Rumaninë, si aleate. Nëse ky aspekt nuk merret shumë parasysh, ajo mund të hyjë me lehtësi në BE.”
Ukraina: “Është e qartë se ajo ka problemin e luftës me Rusinë dhe se nuk kontrollon një pjesë të territorit të saj. Përveç kësaj, është një vend shumë i varfër, me shumë korrupsion dhe me probleme të dukshme të bashkëjetesës me pro- qytetarët rusë. Megjithatë, heroizmi i saj në mbrojtjen e vlerave evropiane ka qenë ai që ka rindezur flakën e aneksimeve, pra është nga njëra anë ai që e ka kaluar kohën më të vështirë dhe nga ana tjetër maja e shtizës së këtij projekti.”
Top Channel
