Nga Gladiola Busulla
Sërish shfaqesh ti…
I heshtur, i largët, i ftohtë.
Zemra jote një enigmë e errët,
një labirint pa rrugëdalje,
ku demonët zvarriten në afsh.
Dhe ndjenja ime i ngjet
valles së gjetheve të vjeshtës.
Mbetur krejt e vetme,
në rrjedhën e pandërprerë të kohës.
Nata e gjatë si lumi i Nilit
pret të zgjohet nga malli yt.
Me shpresën se një ditë
do të ndajmë të njëjtën ëndërr.
