Nga Ajla Hajdari

Më trembi macja mbi çati,

më drodhi zemrën në çast,

lëvizi bishtin disa herë

dhe ktheu kokën ngadalë.

U ngjit në mur e pandehur

sikur nuk e pa njeri,

u ul më dha një të buzëqeshur

sikur më njohu për çudi?!

Në të majtë lëshoi krahun

mbi te një lule i pashë

kur lulja u tund dhe ra mbi mua

diçka shkruante me laps…

Hodhi sytë e sajë të gjelbërt

më shikoi me ngulim

e në lule seç më shkroi

më bën vend mbi çati.

Mos u bë sikur nuk më njohe,

ti je engjulli im,

ti gjithë jetën më dhurove

dhe pushove në krahërorin tim.