Nga Monika Spahivogli
Ne katundin Bllok kalon Matilda, nje “vajze” nga Burreli qe kerkon pune. Ka nje femije ne xhepin “kangur” qe eshte djali i dyte i saj.
Matilda buzeqesh por, syte i ka te trishtuar. Bebja (Orest), qesh pa fund-i gezohet dielit dhe mua. Duket qe rritet me dashuri pafund sepse syte i shkelqejne.
Teksa me kerkon pune (jo para), une i pergjigjem trishtueshem qe nuk kam mundesi ta paguaj megjithese me duhet ndihme.
Ajo nis te largohet heshturazi, koke ulur por, une e ndaloj duke i thene: A te te jap dicka nga dyqani im i lodhur: Jufka, fasule Kamenice, vaj….mjalte….Pranon vetem nje minikanavace me nje zog pushverdhe per djalin.
Me thote: Po e marr vetem sepse sapo i kendove “Patat po lahen brenda ne liqen…koken ulin poshte , bishtin larg e ngrene….” dhe Oresti u gezua!
Hej o katund i “gezuar”….sa me trishton.
Vajza nuk pranon leke sepse, sapo i kam dhene nje dhurate!
Duart i ka me kallo (e ve re teksa i jap doren per t’i thene mirupafshim). Dhembet i ka nje po, nje jo, nje ndoshta!!!
Buzeqesh ama me nje fytyre te cilter dhe eshte ende e bukura e dheut!!!
Nje grua rastesore qe e shoqeron rruges (zonje e vertete), i thote: Hajde se do dikush te te jape ca leka per t’u kthyer ne Burrel.
Ajo pergjigjet: JO sepse zonja po e ben Orestin te qeshe….do rri dhe pak ketu….nuk dua leke.
Mesoj rastesisht (jo nga ajo) qe, vajza e ka burrin ne burg ne Greqi (nuk di se sa e ka merituar), ka dhene nje veshke per djalin tjeter qe e ka te shtruar ne spital, kete here per mushkerite e dobeta, qe ka tre dite qe fle ne park (sepse duhet te shkoje ne spital te shohe birin e pare) bashke me vogelushin e lumur Orest te cilit i jep qumesht (nuk di sa i fresket eshte sepse, Oresti e ka gjuhen te bardhe, gje qe nuk me pelqen hic)…
O katund i trishtuar….me more shpirtin me personazhet qe me sjell cdo dite!!! Miqte e mij ne kupole…Reflektoni!
