Nga Arben Abazaj
Sikur te mundja
Kohen ta ndaloja, kur s’jam me ty,
Mos rridh t’i thoja,
Pa ty s’ka as vlere, as rendesi.
Ti je sekondi,
dhe minuti dhe ora,
Ti,
Ti je dita dhe nata,
gjithe koha ime,
Ti.
Njesia matese,
dhe madhesia e universit,
Ti,
me e dallushmja dhe e pakuptushmja
Ti,
Me ty merzitem dhe gezohem,
vec me ty,
I sigurt, i pasigurt,
vec per ty,
Ti portret refreni,
qe kendoj c’do cast si femi,
Pyes veten,
pse te dua?
S’e di!
ndoshta edhe keto rreshta,
si shkruajta une, por ti!
