Nga Desada METAJ*
Prej një jave, Ish ministrja e Integrimit e Qeverisë Berisha po bën një fushatë të fortë mediatike me intervista në gazeta, televizione dhe dalje publike në Facebook duke u përpjekur të analizojë zhvillimet e fundit në PD. Majlinda Bregu ndoshta ka shumë për të thënë dhe për të bërë brenda PD,një partie jo në ditët e saj më të mira por që ka nevojë të ndryshojë edhe rrënjësisht për të bërë opozitën që ky vend meriton. Zonja Bregu ka shumë për të thënë mbase për mënyrën se si PD bëri fushatë dhe për drejtuesit e lartë të PD që nuk po fitojnë besimin e publikut në këtë vend ku qeveria vijon të dominojë. Por zonja në fjalë ka zgjedhur të sulmojë lidershipin demokrat, kur nuk ka as fushatë zgjedhjesh në parti dhe as ndonjë debat të fortë publik, duke lënë mënjanë faktin që së bashku me ta,ajo qeverisi për 8 vjet me radhë Shqipërinë. Por le t’i marrim faktorët me radhë.
Së pari, Majlinda Bregu nuk hyri ne PD nga dera siç pretendoi dje në një intervistë për gazetarin Sokol Balla. Ajo u injektua në PD së bashku me një grup të rinjsh në momentet kur pushteti i trokiti në derë demokratëve pas 8 vjet opozite të egër,të cilën zonja Bregu e pa si spektatore. Madje duke anashkaluar ata që kishin përballur dhunën e 1997 dhe 1998 në atë parti.
Së dyti, për 8 vjet me radhë ajo ishte e privilegjuara e pushtetit të Sali Berishës. Ajo ishte e vetmja grua ministre dhe zonja që fitonte debatet publike dhe drejtonte integrimin. Por 3 vjet me pas, në vitet e opozitës, Majlinda Bregu nuk mbahet mend të ketë qenë pjesë e ndonje debati politik përveç atyre që kanë lidhje me banalitetet femërore. Në 3 vjet askush nuk kujton ndonjë akuzë të saj kundër Ramës apo ekipit të tij dhe as është parë të mbajë qëndrim për ndonjë cështje thelbësore për opozitën. Nëse ajo pretendon të jetë pjesë e lidershipit demokrat,nuk duhet të harrojë që kapiteni nuk e braktis anijen kur është duke u mbytur. Majlinda Bregu bën shumë mirë që debaton në mbledhjet e grupit parlamentar, për këtë ajo duhet përgëzuar. Pd ka më shumë nevojë për kritika brenda saj. Por ajo nuk është i vetmi zë debatues tashmë në PD. Askush nuk dyshon më në mospajtimin që Jozefina Topalli apo Astrit Patozi mund të kenë me Lulzim Bashën. Me ose pa të drejtë këtë e gjykojnë ata që e ndjekin politikën dhe janë votues të PD. Por si njëri dhe tjetri janë debatues akoma dhe më të fortë të opozitës në seancat parlamentare. Dy vjet më parë në zgjedhjet lokale, Patozi bërë një betëjë personale për të ruajtur kontrollin e Pd në Vorë, duke luajtur rol në fitoren aty. Topalli është debatuesja më e fortë përballë Ramës edhe pse ka nga ata që mendojnë se argumentat e saj jo gjithnjë qëndrojnë. Të dy duket që kanë rezerva me Bashen, të dy nuk kanë votuar për të e mbase edhe nuk e duan, por duket qartë që së paku duan PD. Dhe opozitën si koncept. Edhe nëse grupi parlamentar i PD merr urdhër për t’u larguar,këta janë forca e vetme opozitare,zëri i vetëm i argumentuar përballë një kryeministri që tallet dhe gëzon se nuk ka asnjë përballë. Ndaj këta zera debatues edhe brenda partisë,dinë të jenë opozitarë të vërtetë,ndryshe nga zonja Bregu që në distancë anatemon sistemin shëndetsor kur nuk gjen ilaçe për veten në ambulancë. Ama nuk ndermerr asnjë inisiativë të paktën të kritikojë sistemin e kalbur shëndetsor falas që nuk kursehet as në viktima.
Së treti, keqpërdorja që ajo i bëri mbrëmë Sokol Olldashit është më e rëndë se heshtja e saj ditën kur u votua për kryetarin e ri të PD. Sokol Olldashi nuk jeton më dhe për shumë njerëz në PD ai mbeet i rëndësishëm po aq sa lideri historik. Por të duash të kesh kryetar Sali Berishën dhe të thuash se ke qenë mbështetëse e Sokol Olldashit janë dy gjëra krejt nonsens dhe zonja Bregu e di këtë më mirë se ata që e kanë parë nga larg garën për kryetarin e PD.
Së katërti, nuk ka asnjë fushatë zgjedhore në PD që zonja Bregu merr flamurin,rregullohet dhe ndreqet e shfaqet ne tv dhe portale si cicerone e problemeve që ka PD. Nëse nuk janë zgjedhur kryetarët e degëve,kjo është një çështje që zgjidhet brenda partisë zonjë e dashur. Askujt veç strukturave nuk i intereson kjo. Dhe nëse argumenti i saj për aleancën me LSI duket bindës për disa,jo më larg se 3 vjet më parë ajo si zëdhënëse e qeverisë përfaqsonte dhe ministrat e Ilir Metës. Pikërisht e njëjta që ruajti benefitet që kryetari i kuvendit nuk i kursen për deputetët dhe po e njëjta që shfaqej e qeshur me Klajda Gjoshën deri sa u realizua kalimi i dokumentacionit nga nje ministre tek tjetra.
Majlinda Bregu ka të drejten e madhe të jetë kandidatura e re për kryetare të PD. Në mos e thënë hapur,daljet e saj kanë nënkuptuar pikërisht këtë gjë. Se sa bindëse mund të jetë këtë e vendosin ata që e dëgjojnë dhe votojnë PD dhe jo ata që e këshillojnë. Asgjë të rrezikshme nuk ka nga një garë e re në PD,madje personalisht do e mbështesja idenë e ndryshimit të lidershipit. Asnjë e keqe nuk i vjen PD nga debatet e brendshme. Por ajo që shumë njerëz presin sot nga kjo parti është opozita e vërtetë,ajo e munguara për 3 vjet me radhe. Shkëputja nga interesat dhe çlirimi nga pengjet e 8 viteve pushtet për të ringritur një opozitë të vërtetë,të fortë dhe të argumentuar,dhe jo hartime qe lexohen foltoreve. Dhe për këtë nuk mjafton vetëm të kritikosh Lulzim Bashën dhe të ankohesh pse nuk rikthehet Sali Berisha. Për këtë duhet forcë,kurajo e dinjitet, që shumë pak duket të ketë mbetur në atë seli që në ditët më të vështira organizonte opozitën ,më të mirë.
Për të bërë opozitën që shqiptarët meritojnë duhen këputur fijet që të lidhin me pushtetin,sado që mund të jenë litarë të fortë apo mendafshi me ngjyra. Vetëm atëherë PD do mund të ringrihet dhe të jetë përfaqsuesja e munguar e së djathtës në Shqipëri. Dhe deri atëherë zonja Bregu apo ndonjë tjetër duhet të na bindin që “armik” nuk është Lulzim Basha por ndonjë që fshihet pas whats up -it dhe ëndërron të emërojë dhe opozitën.
*Desada METAJ – Kryeredaktore e “Opinion”
