Ata jane bashke. Edhe kur grinden, edhe kur nduken, edhe kur bicakosen, edhe kur urrehen. Arsyet e pushtetit do ti mbajne bashke. Pushteti eshte fuqi, para, placke, zoterime, adrenaline, dashuri qe tejkalon cdo shernaje, zenke, mospelqim, peshtirosje, dyshim, mosbesim a zemrate qe mund te kene per njeri-tjetrin.
Nuk jane nga ajo raca e njerezve me dinjitet, pergjegjshmeri dhe burreshteteri keta.
Jane thjesht lojtare pushteti. Si te tille luajne forte kunder kujtdo, madje edhe kunder njeri-tjetrit dhe perseri, vazhdojne te pushteterojne bashke sepse kane shume placke per te bere.
Po edhe nese ndahen nje dite, ne shkurt, mars apo prill, c’lidhje ka kjo me ne si Opozite?
Pse ne si Opozite duhet te rrime gjakngrire e te numerojme germat e rrokjet qe nxjerrin nga goja Ilir Meta a Petrit Vasili, Ylli Manjani a Lefter Koka, me shpresen se ato do kombinohen ne tinguj te tille qe mund te behen muzike per veshet tane?
A eshte kjo normale? A eshte kjo morale?
Kurresesi jo. Mund te jete politike, taktike, por morale e normale, jo.
Po le ta shohim pak politiken dhe taktiken pas kesaj pritshmerie.
Kur Edi Rama u nda nga Meta ne vitin 2007, e dinte qe do ndahej nga nje aleat i cili punonte fort ne tokat e elektorale te se majtes. Ndaj e sulmoi fort dhe e beri ndarje te thelle deti ne ndryshime kushtetuese e ne kod elektoral qe ose ta shuante LSI, ose ta detyronte te punonte ne toka te tjera elektorale.
Dhe nuk i doli keq. Humbi 4 vjet te tjera ne Opozite, por Meten e ktheu ne nje punetor elektoral te gjithekundshem. Pushteti qe ndau me Berishen, Ilir Meta e beri LSI nje parti qe nuk kishte me kufij ideologjike te anetaresise dhe votuesve te saj. Keshtu edhe Edi Rama mbeti punetori i vetem i tokave te majta, edhe Ilir Meta rritej ku e nga te mundte, edhe PD qendronte edhe 4 vjet tjera ne pushtet. Kur erdhi marreveshja e 1 prillt, ishte pothuajse e padiskutueshme se Aleanca Rama – Meta do korrte nje fitore te bujshme. Edhe pse asokohe kam shkruar se isha kunder Rotacionit duke e goditur kete bashkim te Edi Rames me Ilir Meten si jo fitues, e dija qe po shkruaja me shume deshiren time sesa arsyen.
Edi Rama dhe Ilir Meta bene nje Koalicion te stermadh per te arritur nje fitore po aq masive. E verteta eshte e thjeshte. Edi Rama nuk diti kurre qe te punoje tokat e se majtes dhe mbeti me pothuajse po ate rendiment e numer mandatesh, qe kishte para se te ndahej nga Ilir Meta. Njeriu punetor qe kthehej ne bashkesine e se majtes plot begati e muskuj ishte pikerisht Ilir Meta.
Ky ia kishte dale mbane qe ndersa shkeputej nga bashkeqeverisja me Sali Berishen, te merte me vete edhe nje numer shume te madh votash nga tokat elektorale te se djathtes se bute.
Nderkohe, ne Koalicionin e PD kishte arritur te merte muskuj e rritje te konsiderueshme edhe PDIU.
Ne zgjedhjet lokale te 2015, u pa qartazi se PS edhe nese ka renie, po te kete ne krahun e saj LSI dhe PDIU, ia del te fitoje bindshem sepse te dyja keto Parti, rritjen e tyre nuk e kane duke ngrene majtas, por duke kafshuar fort djathtas dhe ne mes.
Dinamika e konflikteve ne Shumicen Qeverisese eshte e thjeshte. Edi Rama nuk di te rritet. Madje ai toleron edhe renie per shkak te pakenaqesise. Per te ka rendesi tashme qe te rriten aleatet e tij qe kafshojne djathtas dhe ne mes. Prandaj ai harxhon kaq shume energji, para e media per Parti te reja ose jo, te cilat mund te kafshojne pak apo shume, ne mes dhe djathtas. Edi Rama eshte tipikisht politikani qylaxhi, qe nuk di te punoje, nuk ka vizion, nuk ka ide, nuk ka grinte, nuk ka pasione, ka vetem dashuri per pushtetin dhe placken.
Talenti me i madh i Edi Rames eshte krijimi i gjendjeve depresive, te cilat detyrojne te tjeret te punojne me fort per tu rritur per inat te tij. Me depresionin qe krijon Edi Rama ben njerezit e PS te kthehen ne rojtare te dhunshem te gardheve te tyre elektorale e as te mos e cojne ne mendje rritjen. Ndersa te tjeret le te punojne e rriten nga te duan e nga te munden, mjaft qe te jene jashte gardhit te PS.
Strategjia e depresionit elektoral, funksionon. Ndaj shqetesimi im me i madh eshte ky.
Cfare do te ndodhe me ne si Opozite, nese ne nuk gjejme nje zgjidhje e nuk marim vendime te qarta per tiu kunderpergjigjur kesaj strategjie te depresionit elektoral qe ka ngritur ne persosmeri Edi Rama. Edhe pse me dhune, cuba, te forte dhe kanabis, Edi Rama e di qe nuk fiton dot vetem. Me krim, kanabis, para dhe te tjera marifete, Edi Rama do vetem te siguroje paprekshmerine e gardhit te tij elektoral. Per te tjerat, ai do te vendose ne fund. Ka vene ne gare rritjeje LSI dhe PDIU, e ka futur ne loje edhe te tjera parti per te shqyer cte mundin ne mes dhe djathtas. Po i doli llogaria pa LSI, Edi Rama do beje matematike mbledhjeje e do qeverise pa Ilir Meten. Ne te kundert, skema me 3 bashkekryetaresi, e mban Edi Ramen te parin, dhe te tjeret sipas rradhes.
Cfare do te bejme ne si Opozite?
Do te presim qe edhe ndonje Parti tjeter brenda Koalicionit tone te rritet ne kopshtet tona elektorale dhe te shkoje pas 18 qershorit te rrise garen e punetoreve qe mbajne Edi Ramen Kryeminister?
Edi Rama na ka vendosur ne gare me LSI, PDIU, PAA, LIBRA, etj.
Ai e ka terhequr veten nga gara dhe po punon me njerez te krimit dhe plackes, te parave dhe kanabisit, per te mbrojtur me cdo cmim cdo pellembe te territorit elektoral te PS.
Nderkohe qe per LSI, PDIU, PAA, LIBRA, etj, eshte jetike rritja. Po ku do rriten keta nese per gardhin e PS kujdesen per ta mbrojtur njerez te hurit dhe litarit dhe plackites e parelinj te njohur?
Sigurisht qe do rriten ne mes dhe djathtas.
Rritja e LSI shkon ne dy drejtime. Ose LSI barabitet me PD dhe zgjedh lehtesisht pasketaj te kaloje ne Opozite, me synimin qe te behet Parti e madhe qe e tejkalon PD-ne. Ose LSI rritet aq sa ta kete ne dore te zgjedhe mes matematikes qe bejne 71, LSI + PD apo LSI + PS, mjaft qe pas 18 qershorit te jete Ilir Meta Kryeminister.
Pyetja bucitese per mua si Opozitar eshte kjo: Ku jemi ne si Opozite?
Do lejojme te majten te na pushtoje edhe Qeverisjen edhe Opoziten?
Apo do ngrihemi pertej ketij ngerci e do te rikthehemi ne vleren dhe meriten me te mire historike qe ne kemi?
Une si Kryetar i LDE, kur kam vendosur te bej Koalicion me Lulzim Bashen, e kam pranuar ate si Aleatin tim dhe si Kandidatin tim per Kryemimister.
Une dua qe te punoj e ta shoh Lulzim Bashen Kryeminister te Shqiperise pas 18 qershorit. Une besoj se Lulzim Basha i ka te gjitha cilesite, aftesite dhe mundesite per te qene fitues i zgjedhjeve te 18 qershorit dhe me pas Kryeminister.
Por nuk arrij ta kuptoj pse ne si Opozite, humbasim busullen duke qendruar gjakngrire ne pritje te zhvillimeve ne Shumicen Qeverisese.
Eshte koha qe ne te rritemi. Te ngrihemi ne sheshe, te trokasim ne cdo shtepi e zemer shqiptari e te rritemi si shpresenxites.
Po nuk dolem ne sheshe protestash, e po nuk trokitem neper cdo shtepi e zemer shqiptari, do ta kemi te hidhur pamjen e pas 18 qershorit, kur Koalicionit me 3 bashkekryetare te Edi Rames, ti shtohet edhe ndonje i katert i rritur ne tokat tona.
Opozita ose behet morale dhe shpresenxitese, ose nuk ka pse ankohet kur populli i shitet nje Qeverisjeje dhe Opozite tjeter.
Arian Galdini
Tirane me, 1 shkurt 2017
