“Poco Loco” ofron një linjë autentike të kuzhinës tradicionale meksikane të cilat ndodhen sot në supermarketet e mbi 100 vendeve të botës. Kjo kompani ka fillimet e saj që në vitin 1931 dhe është bërë e suksesshme pasi përbërësit që ajo përdor janë bio dhe të një cilësie shumë të lartë. Erëzat që përdoren tek nachos, tortillas, etj e bëjnë akoma më të veçantë këtë linjë. “Poco Loco” ka në linjën e saj mbi100 produkte në të cilat mund të përmendim salcat, chipsat, tortillas, diner kits, nachos, fajitas etj. Të gjithë ata që dëshirojnë të përgatisin ushqime meksikane me produktet e “Poco Loco” gjithçka është shumë e lehtë dhe realizohet në 30 minuta.
Kuzhina meksikane filloi 9,000 vjet më parë, 7,000 vjet (PES), kur komunitetet bujqësore të tilla si Maja u formuan, filluan te perdornin misrin per bujqesi , duke krijuar procesin standard të niglamimit të misrit (nixtamalization. Noun. (i panumërueshëm) Një proces për përgatitjen e misrit (misri) në të cilin drithi është i njomur dhe i gatuar në një solucion alkalik, zakonisht leng lime, dhe i zhveshur.) dhe vendosjen e ushqimeve të tyre. Valët e njëpasnjëshme të grupeve të tjera Mesoamerikane, duke përfshirë Olmec, Teotihuacanos, Toltec, Huastec, Zapotec, Mixtec, Otomi dhe Purépecha, sollën me vete metodat e tyre të gatimit.
Themelimi Mexica i Perandorisë Azteike krijoi një shoqëri multietnike ku u shpërndanë produkte të ndryshme ushqimore. Prodhimet janë ushqime vendase, të tilla si misri, fasulet, kungulli, amaranthi, kia, avocadot, domatet, domatet, çokollata, vanilja, panxhari, agave, gjeldeti, patate e ëmbël, kaktus dhe speci djegës.
Pas pushtimit spanjoll të Perandorisë Azteke në shekullin e 16, evropianët paraqitën një numër ushqimesh të tjera, më të rëndësishmet prej të cilave ishin mish nga kafshët shtëpiake (mish vici, mish derri, pule, dhie dhe deleje), produktet e qumështit (sidomos djathi) , dhe oriz. Ndërsa spanjollët fillimisht u përpoqën të vendosnin menyren e tyre te ushqyerit e tyre në vend, kjo nuk ishte e mundur.
Pas pushtimit spanjoll të Perandorisë Azteke në shekullin e 16, evropianët prezantuan një numër ushqimesh të tjera, më të rëndësishmet prej të cilave ishin mish nga kafshët shtëpiake (mish, mish derri, pulë, dhi dhe dele), produktet e qumështit (sidomos djathi) , dhe oriz. Ndërsa spanjollët fillimisht u përpoqën të vendosnin dietën e tyre në vend, kjo nuk ishte e mundur.
Ndikimet afrikane dhe aziatike u futën gjithashtu në kuzhinën indigjene gjatë kësaj epoke si pasojë e skllavërisë afrikane në Spanjën e Re dhe Lufte-Anijet Manila-Acapulco.
Gjatë shekujve, kjo rezultoi në kuzhinen rajonale të bazuara në kushtet lokale, të tilla si ato në Oaxaca, Verakruz dhe Gadishullin Jukatan. Kuzhina meksikane është një aspekt i rëndësishëm i kulturës, strukturës shoqërore dhe traditave popullore të Meksikës. Shembulli më i rëndësishëm i kësaj lidhjeje është përdorimi i molës (një salcë meksikan me aromë të bërë kryesisht nga speca djeges dhe çokollatë, qe shërbehej me mish.) për raste të veçanta dhe festat, veçanërisht në rajonet e Jugut dhe Qendrës së vendit. Për këtë arsye dhe të tjerat, kuzhina tradicionale meksikane u fut në 2010 në Listën Përfaqësuese të Trashëgimisë Kulturore Jomateriale të Njerëzimit nga UNESCO.
Produktet La Fiesta i gjeni ne rrjetin e dyqaneve “Neranxi”.
