Nga Gladiola Busulla
Harresa është zbrazëtia e fjalës.
Nata drobitet…
duke gjurmuar një trup të ngrohtë.
Dita ka harruar të qeshë.
Një fllad aromësues,
puth buzët e vetmuara.
Ëndrrat ndryhen
brenda guackës së sedeftë.
Struken dhe fshihen
nga hijet e natës.
Ofshama dëshpëruese zanoresh,
rebelohen ndaj heshtjes kumbuese.
Cingërimat e shpirtit luajnë
simfoninë e dhembjes.
(11.11.2020)
