Sot me shume se kurre , megjithe zhvillimet shoqerore dhe luften per barazi, ende gruaja shihet si objekt. Me e keqja eshte kur gruaja vete, objektivizon vehten dhe e sheh ate ne funksion te nje gjeje; seksit. Shikimi i një personi tjetër si një instrument për t’u përdorur për qëllime seksuale njihet si objektivizim.
Provat e fundit tregojnë se përgjigja automatike e mësuar ndaj objektivizimit të grave është rrënjosur kulturalisht në një masë kaq të madhe saqë zgjedhja për të mos objektivizuar gratë shteron burimet vetërregulluese dhe ul performancën në detyrat njohëse .
Në mbështetje të këtij nocioni, një studim australian në një kampion prej 81 grave zbuloi se gjatë një jave, çdo grua raportoi se ishte në shënjestër për objektivizim midis 3 deri në 4 herë mesatarisht dhe ishte dëshmitare e objektivizimit seksual të grave të tjera 9 deri në 10 herë mesatarisht!
Objektivizimi bëhet veçanërisht i dëmshëm nëse gratë i përvetësojnë këto gjykime dhe vetë-objektivizohen, ose e konsiderojnë veten së pari si trupa mbi karakteristikat e tjera personale .Kjo mund të çojë në pasoja negative duke përfshirë turpin e shtuar të trupit dhe mosgatishmëri më të madhe për të folur në ndërveprimet sociale.
Teoria e objektivizimit (Fredrickson & Roberts, 1997) postulon se shumë gra objektivizohen seksualisht dhe trajtohen si një objekt që duhet vlerësuar për përdorimin e saj.
Trupi ose pjesët e trupit të një gruaje veçohen dhe ndahen nga ajo si person dhe ajo shihet kryesisht si një objekt fizik i dëshirës seksuale mashkullore (Bartky, 1990).
Teoria e objektivizimit ka të ngjarë të kontribuojë në problemet e shëndetit mendor që prekin në mënyrë disproporcionale gratë (d.m.th., çrregullimet e të ngrënit, depresioni dhe mosfunksionimi seksual)
shënim: Kjo qe shkruajta, mori indicie nga nje link mode, ku grate dhe vajzat zgjedhin pikerisht modele, me te cilat fare lehtesisht objektivizohen!
