Home Approccio Italo Albanese I versi di Maria Teresa De Donato  in lingua albanese tradotti da Angela Kosta

I versi di Maria Teresa De Donato  in lingua albanese tradotti da Angela Kosta

Maria Teresa De Donato ka lindur në Romë të Italisë. Pasi studioigjuhë të huaja dhe gazetari në Itali, Maria Teresa De Donato u shpërngul në SHBA, ku jeton për më shumë se 28 vjet dhepërfundoi studimet e saj për gazetari në Kolegjin Amerikan tëGazetarisë dhe më pas vazhdoi me nota të shkëlqyeraDoktoraturën në Kërkimin Shkencor të Shëndetit Holistik nëKolegjin Global të Mjekësisë Natyrore. Maria Teresa Donato është shkrimtare eklektike, holistike dhe multidisiplinare. 

Ajo ka bashkëpunuar për shumë vite si gazetare e pavarur nëpër gazeta, platforma dhe me Sallone Kulturore Virtuale, në të cilën shkruannë gjuhët: italisht, anglisht dhe gjermanisht. Ajo është gjithashtuautore e botimeve të shumta, në të cilat përfshihen edhe dyromane.

Librat e saj janë të disponueshme në të gjitha kanalet e shpërndarjes së Amazon, duke përfshirë gjithashtu edhe libraritë.




NË TY LE TË BRAKTISEM… 

Në impulset e tua të dashurisë 
le të braktisem 
në përqafimin e trupave tanë 
që njëri – tjetrin kërkojnë
si dallgët e detit në plazhin e tyre 
dhe rrënjët e pemës së tokës së vet. 

Le ta braktis veten në ty… 
në oqeanin e ndjenjave tona
teksa duart e tua trupin tim kërkojnë 
që turbulent dhe i butë të mirëpret 
dhe duart e mia tek i yti
të pushtuar nga pasioni 
së bashku me vibrimet e mia të lira 
në hapësirën e pafund të universit tonë 
të papërmbajtshëm të mbiquajtur Dashuri. 
Le të braktisem në ty… 
dëshirës tënde 
aludim i rezistencës sime të dobët… 
jehonës sime të frikës tënde 
që në ajër zhduket…
Le ta braktis veten në ty…
tani dhe përgjithmonë. 

Poezia “Në Ty le të braktisem” është botuar në vitin 2000 nëAntologjinë Amerikane “Etchings – Gdhendje” e dhënë në SHBA në vitin 2000 e vlerësuar me Çmimin “Përmendje Nderimi”, dhenë vitin 2001, përsëri në SHBA, nga Iliad Press dhe RegjistriKombëtar i Autorëve me Presidentin Çmimi i Ekselencës Letrare“Ovacione”, (d.m.th. Mirënjohje nga Presidenti për EkselencëLetrare).


NATË DASHURIE 

Hija e mbrëmjes lehtë ra mbi dhomë 
teksa gishti yt profilin tim ndiqte… 
Nxehtësia e zjarrit trupat tonë ndriçoi 
që papritur njësh u bënë… 

Nxehtësia e flakës ngjalli 
ndjenjat e pasionit tonë sensual
të buta por edhe të egra. 
Luftërat, armëpushimet, tërheqjet strategjike dhe kompromiset e dhimbshme 
ndër shekuj lëvizjen e paepur përfytyruan 
të përhershme, universale… 

Ritmi i trupave tonë të djersitur, 
të ethshëm, të etur 
gjithë natën tē dashuruar mbetën… 

Ndërsa uragani i pasionit shpërthente
pandërprerë mbi ne 
qetësia stuhinë pasoi
dhe një oaz paqeje
në plazhin e Karaibeve 
i largët, i izoluar, kënaqësisht 
mes çarçafëve na priste. 

Dhe gishti im profilin tënd filloi të ndiqte ndërsa uragani i saporënë në gjumë
papritur nga thellësitë e oqeanit u shfaq 
u rikthye për të na përmbytur
duke lagur tronditshëm 
trupat tanë të pambrojtur 
deri në dritën e parë të agimit… 

(Poezi e botuar në Antologji të ndryshme Amerikane e vlerësuarme çmimin
“Përmendje Nderi”)


TERR 

Terri ra tek të gjithë ato 
dhe Zoti i braktisi në marrëzinë e tyre të ligë. Ftohtësia e zemravetë tyre na pushtoi 
duke na gozhduar në një shtyllë torture
edhe pse e dinin që të pafajshëm ishim 
dëshiruan fallcitetin të besonin. 

Dhe ndonëse nga dashuria u tejngopëm
të pastër si pëllumbat ishim
na vranë pa mëshirë. 
Nga dhimbja ulëritëm
dhe kërkuam mirëkuptim 
por rreth nesh vetëm shkretëtirë. 

Me ndërgjegjen e tyre të damkosur
nga një hekur i nxehtë 
ata qeshën me ne dhe çiltërsinë tonë 
duke shijuar vuajtjet tona. 
Të përgjakur qorrazi 
në hapësirën boshe u endëm… 
Drita nuk ishte më dritë 
dhe as errësira më errësirë. 

Të shkatërruar dhe me dorën në zemër 
Ty të thirrëm për ndihmë o Atë 
dhe Ti nga vendbanimi yt lart në qiell klithe.
Vajtimin tonë të dhimbshëm dëgjove
dhe me shumë dashuri na ndihmove. 

Zbrite për të vënë në vend drejtësinë Tënde dhe… terri përsërimbi to ra! 

(Poezi e botuar në antologji të ndryshme amerikane e vlerësuar me shumë Çmime: Përmendje Nderi”)



ABBANDONARMI A TE … 

Abbandonarmi a tuoi amorosi slanci 
Nell’ abbraccio dei nostri corpi
Che si cercano l’ un l’ altro 
Come le onde del mare la loro spiaggia 
E le radici dell’ albero la propria terra. 
Abbandonarmi a te… 
All’ oceano dei nostri sensi… 
Mentre le tue mani cercano il mio corpo 
che tumultuoso e morbido ti accoglie 
e le mie mani il tuo 
che travolto dalla passione 
insieme al mio libero vibra 
nello spazio infinito 
del nostro incontenibile universo 
chiamato Amore. 
Abbandonarmi a te… 
alla tua brama l’accenno 
ad una mia debole resistenza… 
alla mia l’eco dei tuoi timori svaniti nel nulla.
Abbandonarmi a te…
ora e per sempre. 

“Oceano di Sensi” è poesia pubblicata nel 2000 nell’Antologia Americana “Etchings – Incisioni”, premiata negli USA nel 2000 con Menzione D’Onore e nel 2001, sempre negli USA, dalla IliadPress e dal National Authors Registry con il President’s Award of Literary Excellence “Ovations” (ossia il Riconoscimento del Presidente per l’Eccellenza Letteraria). 


NOTTE D’AMORE 

L’ombra della sera calò dolcemente nella stanza
Mentre il tuo dito seguiva il mio profilo…
Il fuoco del camino illuminò i nostri corpi
D’improvviso divenuti uno…
Il calore della fiamma attizzò l’impeto
Della nostra sensuale, tenera e pur selvaggia passione. 
Guerre, armistizi, ritirate strategiche e sofferti compromessi 

Prefigurarono nei secoli quel nostro 

Inesorabile, perpetuo, universale movimento… 

Il ritmo dei nostri corpi 
Sudati, palpitanti, bramosi 
Incalzò tutta la notte… 
Mentre l’uragano della passione si abbatteva 
Incessantemente su di noi. 
La quiete seguì la tempesta 

Ed un’oasi di pace, una spiaggia caraibica 
Lontana, isolata, appagante 
Ci accolse tra le lenzuola. 
Ed il mio dito iniziò a seguire il tuo profilo… 
Mentre l’uragano appena assopito 
Riemergendo improvvisamente dalle profondità oceaniche 
Tornò ad inondarci sconvolgendo i nostri corpi indifesi 
Fino alle prime luci del mattino… 

(Poesia pubblicata in varie Antologie Americane con Menzione d’Onore) 


TENEBRE 

Tenebre scesero su tutti loro 
e Dio stesso li abbandonò alla loro malvagia follia. 
Il gelo del loro cuore ci sopraffece 
inchiodandoci ad un palo di tortura. 
Pur sapendoci innocenti 
vollero credere la falsità. 
E benché traboccassimo d’amore 
e fossimo puri come colombe 
ci lapidarono senza pietà. 
Urlammo di dolore ed implorammo comprensione 
ma intorno a noi solo il deserto. 
Con la loro coscienza marchiata da un ferro rovente 
risero di noi e del nostro candore 
godendo della nostra sofferenza. 
Sanguinanti brancolammo nello spazio vuoto… 
La luce non era più luce né il buio più buio. 
Strazianti e con il cuore in mano 
invocammo aiuto a Te, o Padre 
e Tu dall’alto della Tua dimora ruggisti. 
Udisti il nostro penoso lamento e amorevolmente ci soccorresti. 
Scendesti per rendere la Tua giustizia 
e… tenebre scesero di nuovo su di loro.   

(Poesia pubblicata in varie antologie americane con Menzione d’Onore) 



Maria Teresa De Donato (Biografia) 

Romana di nascita, dopo aver studiato lingue straniere e giornalismo in Italia, Maria Teresa De Donato si è trasferita negli USA dove vive da oltre 28 anni e ha ultimato i suoi studi giornalistici presso l’American College of Journalism e conseguito cum laude il Dottorato di Ricerca in Salute Olistica presso Global College of Natural Medicine. Scrittrice eclettica, olistica e multidisciplinare collabora da anni come giornalista freelance con testate giornalistiche, con blog e con Salotti Culturali Virtuali scrivendo in italiano, inglese e tedesco. Inoltre le è anche autrice di numerose pubblicazioni, tra cui due romanzi.
I suoi libri sono disponibili su tutti i canali di distribuzione Amazon, librerie incluse anche. 

Përgatiti Angela Kosta shkrimtarepoetepërkthyesepubliciste dhe ZvDrejtore & ZvKryeredaktore  Albania Press.

Share: