Le poesie di Barbara Harris Leonhard sono pubblicate in varie riviste letterarie e antologie. Barbara ha scritto anche una raccolta di poesie best-seller Three-Penny Memories: A Poetic Memoir (Experiments in Fiction, 2022), la quale parla del suo rapporto con sua madre, che soffriva di Alzheimer. La poesia di Barbara ha ricevuto premi e riconoscimenti da Well-Versed 2021 e Spillwords Press. È stata nominata due volte per il Pushcart Prize. Trending Poets l’ha nominata Poeta dell’anno 2023. Quest’anno, Barbara e Nolcha Fox lanceranno un nuovo libro, Too Much Fun to Be Legal – Troppo Divertente per Essere Legale, con The Garden of Neuro Institute. Barbara è l’editore di MasticadoresUSA. Attualmente vive nel Mid – Missouri con suo marito e il loro gatto Jasper, che si rifiuta di andare in giro a contare i cervi. Potete seguirla sul suo blog. Straordinario tessitore di sole.
EROSIONE
Il giardino un tempo piantato in primavera,
sopportando la vita all’ombra e al sole,
ora intricato di erbacce e peronospora.
Un rendimento abbondante una volta sostenuta
dalla rugiada e dalle piogge di mezzogiorno,
ora dimenticata nella luce autunnale.
Cesto d’oro, fiorito
e disteso nel sole,
ora sfiorisce, ardente dalla siccità.
Caprifoglio, un intruso nella flora,
Monarchi un tempo nutriti
Pure le api.
Una volta un dono di beatitudine,
ora rovo selvatico
sul terreno impoverito.
La saggezza dei terreni e delle piantine,
ora in polvere sbriciola
Il suo giardino segreto.
ADDIO, FIORE MIO
Quanto breve
era il tuo soggiorno!
Ti ho dato per scontato.
Promesso
Mi fermerei
più spesso.
Ero troppo presa
dai miei giorni insensati
per sedersi accanto a te nel tuo giardino.
I tuoi germogli vitali
hanno fatto sorridere il sole
Il tuo equilibrio.
La tua grazia.
Doni sacri.
Anche quando la neve
ci ha tutti sorpreso
hai tenuto la schiena dritta
La tua corona, che non si abbassa mai.
La tua resilienza
mi ha ingannato
nell’autocompiacimento.
Eppure, hai ballato
Fino a quando la tua bellezza
Sminuzzata
nei letti di pervinca
Rannicchiata
per riprenderti.
Fino alla brezza
soffiando delicatamente
la tua cenere
nel suolo.
Traduzione di Angela Kosta Accademica, giornalista, poetessa, saggista, editore, critica letteraria, redattrice, traduttrice.
POEZI NGA BARBARA HARRIS LEONHARD (SHQIPËROI ANGELA KOSTA)
Poezitë e Barbara Harris Leonhard janë botuar në revista dhe antologji të ndryshme letrare. Barbara ka shkruar gjithashtu një përmbledhje poezish mjaft të shitura Three-Penny Memories: A Poetic Memoir (Experiments in Fiction, 2022), ku flet për marrëdhënien me nënën e saj, e cila vuante nga Alzheimer. Poezia e Barbaras ka marrë çmime dhe vlerësime nga Well-Versed 2021 dhe Spillwords Press. Ajo është nominuar dy herë për çmimin Pushcart. Trending Poets e vlerësuan Poeten e vitit 2023. Këtë vit, Barbara dhe Nolcha Fox do të lançojnë një libër të ri, Too Much Fun to Be Legal – Shumë Zbavitëse për të qenë Ligjore, me The Garden of Neuro Institute. Barbara është editore në MasticadoresUSA. Aktualisht ajo jeton në Mid-Missouri me bashkshortin e saj dhe macen e tyre Jasper, e cila refuzon të shkojë në xhiro të numërojë drerët. Ju mund ta ndiqni atë në blogun e saj: Te e jashtëzakonshme dielli.
EROZION
Kopshti që dikur mbillej në pranverë,
Teksa duronte jetën në hije dhe në diell,
Tashmë ngatërrohet nga barërat e këqija dhe myshku
Rendiment i bollshëm dikur i qëndrueshëm
Nga vesa dhe shirat e mesditës,
Tani i harruar në dritën e vjeshtës.
Shporta e artë, e lulëzuar
Dhe e shtrirë në diell,
Tani vyshket, e djegur nga thatësira.
Dorëzonja ndërhyrës në florë,
Monarkët ushqeheshin dikur
Edhe bletët.
Një herë një dhuratë lumturie,
Tani ferra të egra
Në tokën e varfëruar.
Mençuria e arave dhe bimëve
Tashmë në pluhur thërrmohet
Kopshti i tij sekret.
LAMTUMIRË, LULJA IME
Sa i shkurtër
Ishte qëndrimi yt!
Si diçka të zakonshme e mora
Premtoj
Do të ndaloj
Më shpesh.
Isha shumë e zënë
Nga ditët e mia të pakuptimta
Për t’u ulur pranë teje në kopshtin tënd.
Lulëzimet e tua ngallëzyese
Diellin bënë të buzëqeshë
Ekuilibri jot.
Hirësia jote.
Dhurata të shenjta.
Edhe kur dëbora
Të gjithëve na habiti
E mbajte shpinën drejt.
Kurora jote, kurrë nuk bie
Qëndresa jote
Më mashtroi
Në vetëkënaqësi.
E megjithatë, kërceve
Deri sa bukuria jote
U thërrmua
Në shtretërit me mërkuqe
Të kapërthyera
Për të të marrë.
Deri në flladin
Që me delikatesë fryn
Hirin tënd
Përdhe.
Përktheu Angela Kosta Akademike, gazetare shkrimtare, poete, eseiste, redaktore, kritike letrare, botuese, promovuese
POEMS BY BARBARA HARRIS LEONHARD
Barbara Harris Leonhard’s poetry is curated in various literary magazines and anthologies. She’s also written a best-selling poetry collection Three-Penny Memories: A Poetic Memoir (Experiments in Fiction, 2022), which is about her relationship with her mother, who suffered from Alzheimer’s. Barbara’s poetry has received awards and honors from Well-Versed 2021 and Spillwords Press. She has been nominated twice for the Pushcart Prize. Trending Poets named her Poet of the Year 2023. This year, Barbara and Nolcha Fox will launch a new book, Too Much Fun to Be Legal, with The Garden of Neuro Institute. Barbara is also the Editor for MasticadoresUSA. She lives in Mid-Missouri with her husband and their cat Jasper, who refuses to go on drives to count deer. You can follow her on her blog. Extraordinary Sunshine Weaver.
EROSION
A garden once planted in spring,
bearing life in shade and sun,
now tangled with weeds and blight.
A hearty yield once sustained
by dew and noon rains,
now forgets in autumn light.
Basket of Gold, having bloomed
and stretched for sun,
now shrivels, scorched by drought.
Honeysuckle, a trespasser in flora,
once nurtured monarchs
and bees.
Once a bounty of bliss,
now wild bramble
on depleted soil.
Wisdom of soils and seedlings,
now crumbles to dust.
Her secret garden.
FAREWELL, MY FLOWER
How short
was your stay!
I took you for granted.
Promised
I would stop by
more often.
I was too caught up
in my mindless days
to sit with you in your garden.
Your lush blooms
made the sun smile.
Your poise.
Your grace.
Holy gifts.
Even when the snow
surprised us all,
you held your back up.
Your crown, never drooping.
Your resilience
tricked me
into complacency.
Still, you danced.
Until your beauty
crumbled
into the beds of periwinkle
huddled
to catch you.
Until the breeze
gently blew
your ash
into soil.
©️ Copyright Barbara Harris Leonhard
Prepared Angela Kosta Academic, journalist, writer, poet, essayist, literary critic, editor, translator
