Isabel Furini è nata in Argentina, ma negli anni ’80 si stabilì in Brasile. È autrice di 35 libri, tra cui “I corvi di Van Gogh” (poesie). Isabel ha partecipato a diverse antologie in vari paesi esteri. Ha creato il progetto Poetizar o Mundo; è membro dell’AVIPAF (Accademia Virtuale Internazionale di Poesia, Arte e Filosofia), ha ricevuto l’Ordine di Figueiró, Arte e Cultura del Brasile. Essa è stata nominata Ambasciatrice della Parola dalla Fondazione César Egido Serrano (Spagna, 2017).
Nel 2018 si è esibita in un recital di poesie in spagnolo, tradotto in inglese da Barbara O’Dell, presso la Burlingame Public Library, California, USA. Le sue poesie hanno fatto parte di mostre a Buenos Aires e Necochea (Argentina) e a Medellín (Colombia). Isabel è stata premiata in concorsi di poesia in vari stati.
ECHI NELLA FINESTRA
Un mare di sogni vaganti
Disturba il primo mattino
Il cielo è ancora oscuro
E il mistero isola la mente
La parola amore scuote le labbra
il colpo morto sulla finestra della stanza
Tanti ricordi germogliano
di amori condannati dal tempo
Amori che ieri sembravano sequoie
ma furono schiacciati dalle ore
Di quell’addio rimaneva solo il sapore
cementato tra le pietre del giardino
E oggi una risata arlecchino
riecheggiato sul vetro della finestra
e sono sorti ricordi dell’acquerello
perché nel falso oblio
Ieri c’erano solo le primavere
E il passato fu stato sempre migliore
AUTOCRITICA
Una bambina abbraccia una bambola di stoffa
mi guarda
dalla seppia di una vecchia fotografia
Sono me stessa
Giudicando il mio destino con gli occhi dell’infanzia
La follia dei miei anni senza ritorno
costruito con lotte eccessive
e con alcune elezioni venate di ignoranza
ARTISTA
nel gioco degli scacchi
della vita
L’artista esprime sulla tela
(ad ogni pennellata)
La geografia emotiva degli sciacalli
addormentati nelle loro menti
POEZI NGA ISABEL FURINI – ARGJENTINË & BRAZIL
Isabel Furini ka lindur në Argjentinë, por në vitet ’80 u stabilizua në Brazil. Isabel është autore e 35 librave, duke përfshirë “Sorrat e Van Gogut” (poezi). Isabel ka marrë pjesë në antologji të ndryshme poetike në: Portugali, Argjentinë dhe Kili. Ajo ka krijuar projektin Poetizar o Mundo. Është anëtare e AVIPAF (Akademia Virtuale Ndërkombëtare e Poezisë, Artit dhe Filozofisë), ka marrë Urdhrin e Figueiró, Artit dhe Kulturës së Brazilit. Isabel u emërua Ambasadore e Fjalës nga Fondacioni César Egido Serrano (Spanjë, 2017). Në vitin 2018 mori pjesë në një recital poezie në spanjisht, përkthyer në anglisht nga Barbara O’Dell, në Burlingame Public Library, California, SHBA. Poezitë e saj kanë qenë pjesë e ekspozitave në Buenos Aires dhe Necochea (Argjentinë) dhe në Medellín (Kolumbi).
Isabel është vlerësuar në konkurset e poezisë në: Brazil, Spanjë dhe Portugali.
JEHONË NË DRITARE
Një det ëndrrash endacake
Mëngjesin herët e shqetëson
Qielli ende i errët është
Dhe misteri mendjen izolon
Fjala dashuri buzët i përplas
Goditjes së vdekur në dritaren e dhomës
Shumë kujtime lulëzojnë
Të dashurive të dënuara nga koha
Dashuri që dje dukeshin si drurë të kuq
Por nga orët u shtypën
Nga ajo lamtumirë vetëm shija mbeti
E çimentuar midis gurëve të kopshtit
Dhe sot një qeshje harlekine
Jehon në xhamin e dritares
Dhe ngrihen kujtimet e bojrave të ujit
Sepse në harresën fallco
Dje vetëm pranvera kish
Dhe e shkuara gjithmonë më e mirë ish
AUTOKRITIKË
Një vajzë e vogël një kukull lecke përqafon
Më shikon
Nga sepia e një fotografie të vjetër
Vetvetja jam
Duke gjykuar fatin tim me sytë e fëmijërisë
Çmendurinë e viteve të mia pa kthim
Ndërtuar me beteja të tepruara
Dhe me disa përzgjedhje rrjedhim nga injoranca
ARTIST
Në lojën e shahut
të jetës
Artisti në kanavacë shpreh
(me çdo furçë)
Gjeografinë emocionale të çakejve
Të përgjumur në mendjen e tyre
Përktheu Angela Kosta Akademike, Drejtore e revistës fizike MIRIADE, gazetare shkrimtare, poete, eseiste, redaktore, kritike letrare, botuese, promovuese
