Më bëri pështypje interpretimi i dy miqve të miteologë, mbi konceptin e raporteve prind- fëmijë
Të gjithë e dimë sa të rëndësishme janë dhe sapërgjegjësi e madhe për prindërit të cilët dashur pa dashur, bëhen arkitektët e botëkuptimit të fëmijëve qësjellin në jetë, kjo përtej çdo kohe, kulture apomendësie roli i prindërve (ndoshta i babait në veçanti) është kaq i pazëvendësueshëm. Dhe deri këtu nuk kaasgjë të re, thjesht fjalë klishe të dëgjuara, stërdëgjuarapo dhe jetuara nga të gjithë ne.
Me çfarë lidhet habia ime do thoni ju? Vërtet undjevakaq e vogël dhe e injorante, që kurrë nuk e kisha parënë këtë optikë çështjen.
Për ta thjeshtëzuar, bëhet fjalë për një nga konceptet e Frojd mbi raportin prind femijë. Në thelb, Frojd thotëse : dikur në jetë fëmija duhet ta vrasë figurën e prindit. Kjo do të duhej te reflektonte autonomi, pavarësi, vazhdimësi të shëndetshme të rritjes së kufijve të unit, etj. Afërmendsh të gjitha këto cilësi dhe kriterezhvillimi çdo prind ka pritshmëri t’i shohë te fëmija itijë, paçka se, jo çdo kush është i gatshëm të tolerojëdhimbjen e përballjes me fëmijen që po
“vret” pikërisht atë, prindin dhe autoritetin që e sollideri në atë fazë të jetës.
Sigurisht kjo ngre shum pikëpyetje, përgjigjet e tëcilave nuk janë fokusi i shkrimit tim sot.
Me siguri për këto, do ju kushtoj kohë një herë tjetër.
Të mos harrojmë të vëmë në fokus faktin se filozofiambi të cilën u ndërtua shkenca e psikologjisë, është njëfilozofi e cila nuk e njeh Zotin, shpirtin etj.
Dhe paralel me këtë, më hodhën dritë mbi një detaj tëcilin kurrë nuk e kisha menduar… dhe më vjen vërtet tëqesh.. ndaj dija është liri, pushtet,,, pikërisht këtu vjenhabia.
Këta njerëz, më sollën në tavolinë, alternativënKuranore të këtij guri kilometrik të zhvillimit.
Dhe është vërtet një dimension krejt tjetër, pa ngërçedhe tensione.
Sipas Kuranit, referuar shembujve nga historitë e profetëve, specifikisht rasti i profetit Ibrahim, i cili u sprovua me urdhëresën e të bërit kurban djalin e tijIsmailin, është prindi që duhet të vrasë figurën e fëmijës, dhe kështu rrjedhimisht ka ndryshuarpozicionimin e tij në jetën e fëmijës për ti dhenë lirinë, autonominë rritjen e kufijve të egos, unit etj, të cilatpadiskutim do bëjnë rrugëtimin drejt ndërtimit dherritjes.
Nuk e kisha menduar kurrë. Por më bëri kaq shumësens, dhe po ju shpjegoj: Nëse fëmija do tentojë tëvrasë figurën e prindit (dhe fëmija mund të jetëmaturuar e bërë burrë apo grua ) do ta pushtojë ndjenjae fajit e cila do ta mbysë, pasi, atë që thamë më lart se kjo figurë e ka sjelle deri ketu do ta përjetjojë si njëgjyq të fortë të ndërgjegjes.
Kjo do gjeneroj tension, stres, ankth, faj etj etj gjyqe tëpanevojshme.
Ndërkohë prindi, duke qenë se rrugëtimin e fëmijës e ka shkelur në jetë, e di mirë se çfarë e pret dhe se çfarëështë më e mira për të .
Prindi nuk ndjen faj, përkundrazi po bën detyrën, paçkase fëmijës mund t’i duket sikur po ikthen shpinën, nëfakt nesër do kuptojë se madje, ka bërë më të mirën, pikërisht ngase posedonte dijen e përvojës.
Më erdhi në mëndje dhe një shprehje shumë e bukur e Imam Aliut i cili thote: Mos i detyroni fëmijët tuaj tëjenë kopje e juaja, ata i ka përgatitur Zoti për një breztjetër. Zoti qoftë i kënaqur me të!
U ndjeva e ndriçuar. Ajo kafe më shërbeu sa një vitstudim, pasi klinetëve me të cilët punoj, do të mund t’ipasuroj me një alternativë më shumë, ygjedhja patjet;rq; ;sht; e tyre
Ndërkohë qesha me vete… s’kishte si të ishtendryshe…ligji i Zotit është ndërtues dhe në harmoni tëplotë me mirëqënien e psiqikës së njeriut.
