Në këto rrethana, siguria në Republikën tonë cenohet rëndë. Në vijë të drejt ajrore Sfirca me Prishtinën nuk i ka as 40 km, ndërkaq nga ato pozicione, një pjesë e mirë e qyteteve të Kosovës vendosën nën objektivin e grykave të zjarrit të raketave ruse.
Nga Dr Sadri RAMABAJA
Prishtinë, 25 tetor- Në periudhën kur Serbia ka përfituar dhe po përfiton shumë nga Brukseli, jo vetëmm në rrafshin politik, një pjesë e partive serbe janë të influencuara nga rusët si asnjëherë më parë. Grupimi parlamentar i së djathtës ekstreme DVERI ka kohë që është shndërruar në zëdhënëse publike e këtyre influencave ruse në rajon.
Në fakt Parlamenti serb në asnjë legjislaturë të tij të mëparshme të periudhës pasmillosheviqiane, nuk ka pas kaq shumë çetnikë në përbërjen e tij sa ka sot. Gara e tyre për të përçuar interesat ruse në Serbi dhe rajon duket hapur. Në këtë kuadër, lufta kundër shqiptarëve në tri komunat autoktone shqiptare: në Preshevë, Bujanoc dhe Medvegjë është permanente.
Parlamenti serb merr në shënjestër Meditën (Medvegjën)
Njëri nga deputetët më të zëshëm në raport me shqiptarët gjithësesi është Zoran Radojiçiq, anëtar i Kryesisë së Lëvizjes Serbe Dveri dhe koordinator i Këshillit për Mbrojtje dhe Siguri. Duke qenë njëkohësisht edhe koordinuar i Rrjetit të Serbisë, një shoqatë çetnike serbe, ai koordinon ndihmat nga rajoni dhe diaspora, por edhe ato nga Rusia. Po ky deputet çetnik serb, në emrë të dërgimit të ndihmave humanitare, ka koordinuar një sërë aktivitetesh subversive edhe në Kosovë.
Në një nga seancat e fundit, më konkretisht në atë të 12 tetorit, deputeti Zoran Radojçiq (Partia proruse Srpski-Pokret DVORI), përmes pyetjeve që jua parashtron kryeministrit dhe ministrit të brendshëm dhe personave përgjegjës të BIA-së (Sigurimit të Shtetit), në raport me shqiptarët e Medvegjes, vë në pah objektivat e strategjisë serbe për zbrazjen në tërësi të këtij mjedisi autokton shqiptar nga elementi shqiptar.
Pyetja e parë e tij kishte të bënte me gjoja regjistrimin e 7000 qytetarëve shqiptarë nga Kosova si banorë të Medvegjës në periudhën kohore mes vitit 2000 – 2015. Sipas tij, këta qytetarë shqiptarë të ardhur nga Kosova, pasas paisjes me dokumentacionin përkatës si banorë të Komunës së Medvegjës, menjëherë janë paisur edhe me dokumentet identifikuese dhe pasaportën biometrike. Ai parashtron tutje pyetjen se a është e vërtetë se nga kjo kategori, ata individë që i përkasin moshës madhore, na qenkan regjistruar edhe në listat për zgjedhje.
Pyetja e dytë kishte të bënte me verifikimin e saktë të qytetarëve të Medvegjës, konkretisht ai interesohej se a janë banor rezidentë 527 shqiptarë, ndërkaq në vazhdim pyet pse në listat fiktive dhe në ato të zgjedhje figurojnë mbi 7000 shqiptarë?
Pyetja e tretë kishte të bënte me katundin Sfircë. Çetniku Radojçiq parashtron kërkesën për verifikim nga ana e Sigurimit të Shtetit të qytetarëve shqiptarë, duke vënë në pah gjoja fryrjen që iu paska bërë shifrave Ministria e Punëve të Brendshme, në regjistrat e së cilës, sipas burimeve të tij, në këtë katund, po figurokan diku mbi 1700 banorë, ndërkaq në realitet na qenkan 18-20 veta.
Pyetja në vazhdim kishte të bënte me Bajën e Sjarinës dhe numrin e shqiptarëve aty. Ai interesohet të dij se përse në listat e regjistrimit janë 700 banorë, ndërkaq në listat për votim janë mbi 3500 veta.
Në fund fare ai sikur i zbulon arsyet reale se përse parashtron pyetjen përmbledhëse lidhur me gjoja dyshimet që ka ai se a ka mbajtur evidencë reale MUP-i për numrin e qytetarëve shqiptarë në Medvegjë.
Duke ndjekur këtë seancë të parlamentit serb, shihej se në qendër të vëmendjes kësaj radhe ishte vënë Medvegja, një komunë autoktone shqiptare. Natyrisht aty munguan zërat e arsyes, që do të parashtronin ypetjet logjike se si ndodhi që nga 28.000 banorë sa kishte Medvegja në vitin 1981, shumica shqiptarë, tashmë aty kanë mbetur vetëm 3500 rezidentë, shumica absolute e tyre emigrantë në Evropën perendimore, ndërkaq me banim të përhershëm në Meditë vetëm 527 shqiptarë.
Pastrimi etnik permanent i Meditës
Medita, kjo pjesë e Toplicës, në prag të luftës ruso-turke (1877/1878) e deri në janar 1878, kur filloi realizimi i vendimeve të Kongresit të Berlinit, i cili tumiri aneksionimin e Shqipërisë verilindore që përfshinte Kurshumlinë, Toplicën, Bonjkun, Vrajën… e mbi 600 katunde shqiptare, siç dëshmojnë defterët osman, ishte e banuar me shumicë absolute shqiptare. Sot vetëm toponimia dhe onomastika e trojeve dhe mbiemrat (patronimet) e një pjese të atyre pasardhësve që jetojnë në Kosovë, dëshmojnë këtë fakt.
Në Meditë (Medvegjë) numri i banorëve në vitin 1948 ishte 22.478, në vitin 1953 ishin 24.300. Por, regjistrimi më i saktë, sipas ekspertëve, është ai I vitit 1981. Në këtë vit numri I banorëve të regjistruar në Meditë (Medvegjë) është 17.219, serb dhe malazez bashkë ishin rreth 65% (11.354), ndërkaq shqiptarë rreth 32% (5.509).
Ky është viti kur numri i shqiptarëve arrin pikën më të lartë.
Nga regjistrimi i vitit 2002 deri tek ai i vitit 2011 numri i banorëve në Meditë pëson rënie drastike, për jo më pak se 30,9%, që d.t.th. se nga 10.760 banorë sa ishin në vitin 2002 në 7.438, në vitin 2011. Të dhënat zyrtare serbe flasin se në vitin 2002 de fakto ishin 2.816 banorë shqiptarë ose 26.17%, por që kishin bojkotuar regjistrimin, ndërkaq në vitin 2011 mbesin vetëm 527 shqiptarë ose shprehur me përqindje 7.40%.
Pse po ndodhë ky fenomen, as në seancën e 12 tetorit e as më heret, nuk është parashtruar pyetja konkrete. Natyrisht nuk kishte as përgjigjet konkrete. Në parlamentin serb ka kohë që mungojnë kostanovakoviqët a dimitrietucoviqët që do të mund t’ ju japin çetnikëve përgjegjen e duhur.
Pse për vite të tëra shqiptarëve po iu shuhen adresat e vendbanimeve, duke ua fshirë dhe zhdukur kështu identitetin?
Shqiptarët pavarësisht se janë etni në Serbi, një nga 18 etnitë që janë aty, ata rangohen të pestët për nga numri, por të parët për nga diskriminimi.
Përse autostrada e palnifikuar të lidhë Nishin me Prishtinën dhe Durrësin nuk merr në konsideratë interesat e banorëve të kësaj treve për të lidhur Prishtinën me Leskocin përmes Medvegjës?
Përse qeverisë serbe po i ngutet që t’ i largojë edhe këtë grusht qytetarësh shqiptarë nga kjo komunë?
Përgjegjia është e qartë. Serbia po planifikon ta vë në jetë planin B të strategjisë së saj nacionale. Në kuadër të strategjisë së re ruse për Ballkanin, pregaditja e terrenit për dislokimin e një baze ruse në Medvegjë, tashmë është sekret publik.
Qendra Serbo-Ruse e spiunazhit në Nish
Ka katër vjet (2012) që funksionon e ashtuquajtura Qendër Serbo-Ruse për çështje humane (RSHC), e që në fakt nuk është asgjë më pak se një bazë ushtarake ruse e fshehur. Herë pas herë në këtë bazë atrojnë avionët Iljushin 76, avionët amfibije Be-200, të cilët mund të bartin deri 20 ton ujë, helikopterët KS 32 dhe MI 26. Natyrisht të gjithë këta i shërbejnë mirë propagandës serbe për mbulimin e së vërtetës.
Një qendër e ngjashme ka 5 vite që është ngritur edhe në Banjë të Sjarinës e që trajtohet si sekret ushtarak. Sipas burimeve tona, Rusia pretendon që nga objekti gjigant ushtarak i Nishit ta transferoj krejt mekanizmin ushtarak dhe ta dislokoj në Sfircë.
Largimi i heshtur i banorëve të këtij mjedisi, jo vetëm i atyre shqiptarë, ka pikërisht këtë objektiv – shndërrimin e gjithë kësaj hapësire në zonë ushtarake. Informatat që posedojmë ne, natyrisht që ato mbetet të verifikohen, flasin për faktin se qeveria serbe ka marrë vendim pro këtij objektivi gjeostrategjik. Ndërkaq mbajtja e tij në sirtarë, të fshehur, sa më larg opinionit publik, nuk do të thotë se projekti mbetet më pak i rrezikshëm.
Në këto rrethana, siguria në Republikën tonë cenohet rëndë.
Baza ushtarake ruse në Sfircë po pregaditet pikërisht në kohën kur në Kapi të Sfircës, disi me burbujë, mediat tona paralajmruan fillimet e punimeve të Pikëkalimit kufitar të bazuar në marrëveshjet e Brukselit.
Natyrisht se ky pikëkalim kufitar, në rrethana normale, do të ishte i mirëseardhur, meëq ai do t’ ju shërbente qytetarëve, duke ua lehtësuar vajtje-ardhjet, por edhe ekonomisë në baza reciprociteti dhe me kët edhe ndërtimin e raporteve të mira fqinjësore.
Ndërkaq në këto rrethana, kur po paralajmrohet ngritja e bazës ruse, ç’rol luan pikëkalimi kufitar?
Në vijë të drejt ajërore Sfirca me Prishtinën nuk i ka as 40 km, ndërkaq nga ato pozicione, një pjesë e mirë e qyteteve të Kosovës vendosën nën objektivin e grykave të zjarrit, ndërkaq objektivi i raketave me rreze të lartë veprimi arrin edhe bazat ushtarae detare ne Durrës .
Sigurisht se kjo bazë ruse po që se lejohet të dislokohet në Sfircë, ajo do të cenonte rëndë edhe sigurinë në rajon, meqë do të shërbente si një trampolinë ruse drejt Adriatikut, aty prej ku qenë larguar nëndetëset ruse në vitin 1968.
