Bretkosat në kërkim të një Udhëheqësi
(Ezopi)
Nga Irena Beqiraj
Bretkosat ishin në një kaos të madh. Asnjë bretk apo bretkosë nuk po merrte përsipër t’i drejtonte. Kështu, ato iu lutën Zeusit t’iu dërgonte një Udhëheqës.
Zeusi, duke i parë si qenie tejet inferiore, nga lartësitë e Olimpit, iu lëshoi një copë dru. Nga zhurma e madhe që shkaktoi rënia e drurit, bretkosat u zhytën përnjëherë në ujërat e pellgut. Por, kur panë se druri nuk po lëvizte, dolën dhe, pa asnjë frikë, i hipën drurit përsipër…
Pas disa kohësh, kur kuptuan se druri-udhëheqës nuk po bënte asgjë, iu lutën Zeusit për një udhëheqës tjetër.
Zeusi, këtë herë shumë i bezdisur nga kërkesa e bretkosave, iu lëshoi një gjarpër uji…
Ne jemi brekosat e paditura e mendjembyllura qe rropatemi ne kerkim te liderave mendje ndritur…..
Nen thundren e paditurise, nuk kemi reshtur se gjeturi vetem “genjeshtare te dobishem” per semundjen tone .
