NgavGladiola JORBUS
Po bie dëborë e qelqtë.
Udhëkryqi – i tëri u zbardh.
Flaka u shua.
Vështrimet u bënë cingërimë.
Aroma e myshkut tutje fluturoi,
u bë e shkuar….
Dhe ndjenja përngjante
me një fjollë dëbore.
Në qiell pikturonte
sfondin e mjegullt të shpirtit,
aureolën e hënës
dhe puthjen që shkithej në ajër.
