Nga Fadil Maloku
1. Është shumë e qartë, por, edhe dëshmi e përvojë e pa kontestuar juridiko-politike, se në Ballkanin Perëndimor autonomitë gjithnjë kuptohen dhe paramendohen ekskluzivisht si para-shtete që vetëm presin momentin për t’u proklamuar si entitete të pavarura! Në këtë kontekst, Serbia përkundër koncesionit (ndaj: “Vetë menaxhimit” që dosido aludon në perspektivë ne një puro Autonomi )që iu ofrua me planin franko gjerman (që në fakt, është një “plus ahtisarian”) nuk do ndalet as në rritjen e kërkesave te reja e as në shtimin e ambicieve të saja për të realizuar një “Republika Srpska Kosovare”.
2. Sepse, thjesht autonomia që po përgatitet e po paramendohet të “inaugurohet” vetëm formalisht si një FAZË e ndërmjetme (derisa shqiptarët ta dëshirojnë “bashkimin” me Shqipërinë, me pjesën e mbetur, që i bie me 25-30% te territorit!) që patjetër do shpjer në bashkimin me Serbinë. Kjo strategji, pak a shumë (edhe morbide e banale, ndoshta!) i ngjasonpërpjekjeve dhe “betejave” tona politike, për te avancuar politikisht e juridikisht statusin e Kosovës, në kuadër të ish federatës Jugosllave. Dallimi i vetëm është se: Serbia, sot është në deficit kohor! Ngase, ketë po e dikton lufta e Ukrainës, që duket se e “motivoj “edhe Washingtonin e edhe Brukselin ta ndryshojnë si qasjen ashtu edhe raportin e tyre ndaj Kosovës. S’ë këndejmi, duket që Amerika dhe Evropa, nuk insistuan edhe aq shumë në vënien e nënshkrimeve…!
3. Andaj, koncesioni i shtyrë nga presioni i Washingtonit dhe Brukselit, shkaku i interesave gjeopolitike (se ato gjeostrategjike, ende nuk kanë lëvizur…!) nga këndvështrimi i tyre, duhet të shihet edhe si një domosdoshmëri taktike për ta rikthyer Serbinë, kah “ylli polar” perëndimor, në “dioptrinë” kosovare, është kah perceptohet po edhe kualifikohet (sidomos, nga qarqet më radikale!) edhe si: një lloj lëshimi pe (e nga ca të tjerë; edhe një lloj “tradhtie” e Amerikës ndaj Kosovës!) apo një devijim nga “miqësia dhe aleanca” me Amerikën! Thënë më thjeshtë; logjika politikës “kisingjerine” (se; Amerika nuk ka miq e aleatë të përhershëm, por, ka vetëm interesa të përhershme!), në rastin e Planit franko-gjerman, është duke u zbatuar praktikisht dhe pragmatikash! Kosova, sa më shpejt duhet interesat e saja kombëtare e shtetërore, t’i akomodoj dhe sidomos ekonomizoj me ketë frymë “kisingjeriane“! Sepse, thjeshtë; jemi të vegjël, të pa përgatitur, e të pamjaftueshëm (por, assesi edhe të parëndësishëm, në rajon!) për t’i kundërshtuar këto synime e ambicie gjeostrategjike, të dinozaurëve global!
