Home Approccio Italo Albanese Poezi në arbërisht dhe italisht të Papas Pietro Lanza

Poezi në arbërisht dhe italisht të Papas Pietro Lanza

Më than se
nëng mbjakemi
po vet se na duhet
pir motin çë shkon.

Mua më duhet
se ngë kështu.

Si kur se moti
t’ishë si një ajer
çë frinei pa të tundënei
fjeta e lule.

U ecinjë me motin
në vendin
ku qeva i mbillur
të bënjë
shurbise të bukura.

E kështu
jam e mbjakem
e kam harè,
se më bëhen leshët
të bardha,
ture bashkpunuar,
njera çë kam frymë,
pir një jetë më e mirë.

Kurmi mbjaket
Shpirti imë jo,
aì nëng mbjaket
e pir atë
kanë shëndet e mirë
edhe kurmi e mendja ime.

Mi hanno detto che non invecchiamo,
ma che soltanto ci sembra
per il tempo che passa.

A me pare che non sia così.

Come se il tempo fosse come un vento che soffia senza muovere foglie e fiori.

Io cammino nel tempo

Nel luogo dove sono stato seminato per fare cose belle.

E così sto invecchiando e sono felice,

che i capelli mi diventano bianchi

mentre collaboro, fino all’ultimo respiro, per un mondo migliore.

Il corpo invecchia

il mio Spirito no,
non invecchia

e per esso hanno buona salute

anche il mio corpo e la mente.

Share: