Agim Desku è nato il 25 agosto 1957 in Kosovo. Si è diplomato in Luigj Gurakuqi a Kline – Kosovo e ha poi continuato i suoi studi dove ha conseguito una laurea in Arti linguistiche presso il College Associato di Pedagogia nella città di Gjakova, Kosovo. Agim Desku attualmente vive nella città di Peja con la moglie, i figli e i nipoti. Desku ha scritto molte opere, ma ne citiamo solo alcune:
1) Sussurri di luce (Shkëndija – Pejë, 1995)
2) Canto di primavera (Drini Graf – Klinë, 1996)
3) In quale verso rimango (Dukagjini – Pejë, 2007)
4) Voglio bere il Vino Camerie (Vllamasi – Tirana, 2011)
5) Versetti sulle lacrime
6) Monografia (2015)
7) Canzoni illiriche (2015)
8) Gli confesso al Sole (tradotto in greco e pubblicato in Grecia,
2015)
9) Il silenzio uccide, (Meshari – Prishtina, 2015)
10) Anatema inespresso (2017)
11) Universo poetico (2017), ecc…
Poeti i njohur Agim Desku ka lindur në 25 gusht 1957 nëKosovë. Ai u diplomua në Shkollën e Mesme Luigj Gurakuqi në Kline – Kosovë dhe më pas vazhdoi studimet ku fitoi gradën në Artin e Gjuhës në Kolegjin e Asociuar të Pedagogjisë në qytetin e Gjakovës, Kosovë. Aktualisht Agim Desku banon në qytetin e Pejës me gruan, fëmijët dhe nipërit e mbesat e tij. Ai ka shkruar shumë vepra por po përmendim vetëm disa prej tyre:
1) Pëshpëritje Drite (Shkëndija – Pejë, 1995)
2) Kënga e Pranverës (Drini Graf – Klinë,1996)
3) Në Cilin Varg Mbes ( Dukagjini-Pejë, 2007)
4) Dua të Pi Verë Camerie (Vllamasi -Tiranë, 2011)
5) Vargje Mbi Lot
6) Monography (2015)
7) Këngë Ilirshte (2015)
8) Rrëfej Diellit (përkthyer greqisht dhe e botuar në Greqi, 2015)
9) Heshtjet Vrasin, (Meshari – Prishtina, 2015)
10) Anatemë e Pathënë (2017)
11) Universi Poetik (2017)
LA FOTOGRAFIA
Eh com’è il mondo
una foto viva
mi parla un po’ di tutto
di più per le parole dell’amica
per i sogni, lasciami a pensare
Quali sono le più belle
quando nella finestra con te parlo
mi porti la mia foto di color blu
dalla tua anima con la forza lo tiro,
come un testamento
di questa notte che subito va via
ma le parole rimangono là
dove ha cominciato il filo d’amicizia
laddove ci aspetta a braccia aperte
il mondo
Nel tuo giardino con le rose rosse
per un po’ sediamoci e beviamo
il vino di Ciameria
insieme a te
e da ogni parte della Patria
Kosovo,Tetova e Montenegro
Con Presceve e l’Albania
guardo sulla foto i ricordi del mio dolore
più che amore
mi hai mandato la foto di ogni dolore
l’hai baciata e sei andata.
Il tuo ricordo il più bello
che l’uomo a volte regala
al suo amico, alla sua patria
com’è questo mondo,
tutta in una foto
uscita dalla tua anima amica.
lo stesso mondo abbiamo io e te
tra i versi di questa poesia.
FOTOGRAFIA
Eh si është bota
fotografi e gjallë.
Më flet për çdo gjë nga pak
më shumë për fjalët e mikes
Për ëndërra më lë të mendoj
Cilat janë më të bukura
Kur flas me Ty në dritare
Më sjell fotografinë time ngjyrë blu
Nga shpirti yt mezi e nxjerr si dëshmi
të kësaj nate që na ikën shpejt
Po fjalët mbesin aty ku ka zënë fill miqësia
Aty ku bota na pret krahëhapur
Në kopshtin tënd me trëndafila të kuq
Për pak do ulemi aty të pijmë pak verë Çamërie
Sëbashku me ty dhe nga secili cep atdheu
Me Kosovë , Tetovë e Malësi
Me Preshevë e më shumë Shqipëri
I shoh në fotografi kujtimet e dhimbjes sime
Më shumë se dashuri më dërgove fotografinë
Të secilës dhimbje e puthe dhe shkrove kujtimin tënd
Ma të bukurin që njeriu ndonjëherë
i dhuron mikut e atdheut
Si është kjo botë
vetë e tëra fotografi
e dalur nga shpirti yt mike
Të njëjtën botë kemi unë e ti
mes vargjeve të kësaj poezie.
Preparato da Angela Kosta poetessa, scrittrice, saggista, traduttrice, giornalista, Direttore sul giornale Dritare e Re – Nuova Finestra e Vice Direttore & Vice Caporedattore sul giornale Albania Press.
