Saimiri dhe Doktori para shume vitesh drejtonin nje emiosion ne Top Albania Radio. Emisioni titullohej “Radio Mania” dhe ne mos gaboj fillonte rreth ores 22 e vijonte deri ne mesnate.
Nje nate telefonoi ne emision nje vajze e vogel dhe edhe pse drejtuesit i thane se ishte e vogel dhe nuk lejohej te ishte pjese e emisionit ajo u tha. “Mora tju them nje lajm te keq. Me ka vdekur gjyshja.” Na vjen keq i tha Saimiri po ky nuk eshte lajm. Ajo kembenguli e u tha: Eshte lajm, se gjyshja ime ishte njeri i mrekullueshem. Ajo kurre nuk i beri keq njeriu, vec na donte dhe ndihmonte”.
Kjo ka ndodhur kur une enderroja te behesha gazetar dhe ishte mesimi im i pare. Cdo humbje e nje njeriu me virtyte eshte lajm, sepse shoqeria humb pjese nga zemra e saj. Humb ata njerez qe jane shtylla kryesore qe dallon nje shoqeri njerezore nga thjeshte nje shoqeri.
E bera kete hyrje sepse dje une bashke me miqte e mi i dhame lamtumiren e fundit nje njeriu qe ia kushtoi jeten e tij komunitetit sepse ishte zjarrfikes po veq kesaj e ai e konsumoi kohen e tij vetem duke bere mire.
Agron Shiba e humbi betejen e tij me vdekjen, nje beteje rreth 7 vjecare. Gjate gjithe kesaj lufte ai u gjunjezua vetem nje here, pardje kur edhe dha frymen e fundit. Ai kurre nuk e la detyren e tij edhe pse i semure.
Ai kurre nuk la punen, madje ai do te punonte edhe sapo dilte nga ambientet e spitalit. Ai la pas miresine e tij, bashkeshorten dhe dy femijet. Ne sot nuk e besojne kete qe ndodhi, sepee ai kurre nuk u ankua
