Me sytë nga Gaza, komuniteti ndërkombëtar është i shqetësuar për të zbatuar marrëveshjen e arritur pas shtatë javësh lufte, që çoi në një armëpushim katër-ditor dhe duket se po i jep fillimin e fundit dramës së pengjeve që mbahen nga Hamasi që nga terrori i tij më 7 tetor. Një bllokim i papritur, i cili, sipas ËSJ, ishte për shkak të mosdhënies së provave dhe informacionit të mjaftueshëm nga Hamasi për pengjet që do të liroheshin, po çon në shtyrjen e zbatimit të armëpushimit që do të fillonte në orën 10 të mëngjesit të sotëm dhe burimi izraelit tha se do të fillojë, por jo para të premtes. Mungesa e besimit është tregues për faktin që Netanyahu njoftoi dje se kishte udhëzuar Mossad-in “të marrë masa kundër udhëheqjes së Hamasit kudo që të jetë”.
Testi i parë kritik do të jetë në vendkalimin Rafah në Egjipt, ku Kryqi i Kuq do t’u dorëzojë izraelitëve grupin e parë prej 12 pengjesh, fëmijë dhe gra, sipas marrëveshjes që parashikon lirimin gradual të katër grupeve, një për secilin. Dita e armëpushimit përfshin 50 pengje në këmbim të lirimit të afro 150 grave dhe të miturve palestinezë nën moshën 18 vjeç të mbajtur në burgjet izraelite. Të mërkurën në mbrëmje, shefi i Mossad, David Barnea udhëtoi për herë të dytë brenda pak ditësh në Katar, ku mori listën e emrave të pengjeve që do të liroheshin. Prandaj, Izraeli ndau listën e të burgosurve palestinezë që do të liroheshin. Procedura që do të ndiqet është se pengjet e dorëzuara nga Kryqi i Kuq do të identifikohen dhe më pas do të dërgohen në spitalet në Izrael për ekzaminim dhe trajtim të problemeve shëndetësore dhe më pas do të njoftohen familjarët e tyre për kontaktin e parë.
Pengjet do të mbeten nën vëzhgim dhe do të punojnë me ekipe të inteligjencës të trajnuara posaçërisht për të siguruar informacione për kushtet dhe vendet e tyre të ndalimit. Një proces i mundimshëm, por i detyrueshëm pasi izraelitët do të përpiqen të nxjerrin sa më shumë informacion që të munden. Menjëherë pas lirimit të pengjeve izraelitë, palestinezët nga lista e 300 personave të hartuar nga shërbimet izraelite do të lirohen në Izrael. Marrëveshja gjithashtu parashikon kalimin e një numri të madh kamionësh me ndihma humanitare dhe tanke karburanti në Gaza, si dhe ndalimin e fluturimeve edhe të dronëve izraelitë për të mos zbuluar vendet e fshehta të Hamasit gjatë transportit dhe dorëzimit të pengjeve.
Marrëveshja, e cila u mundësua pas diplomacisë intensive që filloi një ditë pas 7 tetorit në trekëndëshin Uashington-Doha-Kairo (me përjashtimin e plotë të Turqisë), parashikon gjithashtu zgjatjen e armëpushimit edhe për pesë ditë të tjera, me kusht se çdo ditë të armëpushimit të lirohen 10 pengje. Zbatimi i marrëveshjes është jashtëzakonisht i brishtë dhe i prekshëm ndaj ndërhyrjeve të jashtme që mund të marrin edhe formën e provokimit për të minuar armëpushimin. Koha e marrëveshjes përkon me përfundimin e fazës së parë të operacionit izraelit me kontrollin e një pjese të madhe të Gazës Veriore dhe ndërkohë që në nivel ushtarak po bëheshin përgatitjet për zgjerimin e operacionit në Jug. Pikërisht atje në Khan Younis, i cili konsiderohet të jetë streha e madhe e Hamasit, është vendosur lidershipi i tij operacional dhe janë vendosur rezervat e tij të mëdha të armëve. Vlerësohet se në të njëjtën zonë mbahen edhe pengjet.
Ky operacion që në momentin e parë dukej jashtëzakonisht i vështirë për Izraelin. Mijëra palestinezë nga Gaza Veriore janë strehuar në Gazën jugore pas rekomandimeve të vetë ushtrisë izraelite, duke mbijetuar në kushte të mjerueshme. Një sulm në jug të Gazës do të shkaktonte viktima të reja të rënda civile në një kohë kur komuniteti ndërkombëtar dhe madje edhe aleatët më të afërt të Izraelit kanë arritur kufirin e qëndrueshmërisë së tyre përballë imazheve të transmetuara çdo ditë nga Gaza. Pjesa tjetër e disa ditëve ishte gjithashtu e nevojshme për ushtrinë izraelite për të qartësuar peizazhin për lëvizjet e radhës.
Qeveria izraelite e miratoi marrëveshjen me shqetësim të thellë, pasi vetëm një pjesë e pengjeve pritet të lirohen dhe fati i pjesës tjetër mbetet në duart e Hamasit. Dhe sigurisht zgjatja e armëpushimit me disa ditë dobëson vrullin që forcat izraelite kishin marrë me operacionin në territorin e Gazës. Në të njëjtën kohë, lidhja e kësaj marrëveshjeje justifikon zgjedhjen e Hamasit për të marrë pengje dhe më pas për t’i përdorur ata si mjet pazari. Në Izrael, megjithatë, ekziston frika se, gjatë kësaj kohe, jo vetëm do të rritet presioni nga faktori ndërkombëtar për të ndaluar operacionet, por Hamasit do t’i jepet mundësia të rigrupohet.
Hamasi, i cili ka pësuar goditje të rënda për sa i përket personelit, infrastrukturës dhe armatimit, kishte çdo arsye për të kërkuar një armëpushim dhe shumë më tepër për të shpresuar se duke shantazhuar fatin e pengjeve dhe duke i liruar me ‘pikatore’, do të vononte dhe mund të pengojë shtrirjen e ofensivës së Izraelit në Jug. Dhe kështu një armëpushim i zgjatur do të lehtësojë përpjekjet e tij për të mbetur i bllokuar, por i gjallë dhe i fortë në Gaza.
Ministri i Jashtëm iranian Amir Abdollahian tha dje se nëse armëpushimi nuk zgjatet në kohë, “lufta do të përhapet në të gjithë Lindjen e Mesme”. Është e qartë se Hamasi nuk do të lirojë të gjithë pengjet para se të sigurojë mbijetesën e tij në territorin e Gazës. Vetë Netanyahu, duke iu përgjigjur kritikave që merr nga brenda, deklaroi se marrëveshja e armëpushimit 4-ditor nuk do të thotë se lufta ndalet. Dhe ai përsëriti se qëllimi është shfarosja e Hamasit. Pra, shtatë javë pas fillimit të Luftës dhe ndërkohë që ka mijëra viktima civile dhe një Gaza me infrastrukturë të shkatërruar dhe 45% të shtëpive të rrafshuara ose të papërshtatshme për përdorim, lirimi i pengjeve dhe armëpushimi 96-orësh është mesazhi i parë pozitiv. Por dilemat dhe sfidat që kanë ekzistuar që nga fillimi i luftës ende mbeten. Dilemë ngelet dhe se si Izraeli do të sigurojë që Gaza të mos jetë më një kërcënim për sigurinë e saj, se si Hamasi do të margjinalizohet, se kush do ta marrë Gazën pas një armëpushimi të përgjithshëm, kush do të marrë përsipër rindërtimin dhe me çfarë kushtesh.
360grade.al
